-Cultuur onder Vuur- ‘Verkiezingsoverwinning PVV schuld van Cultuur onder Vuur’, vindt de Volkskrant

Het linkse ochtendblad doet een manhaftige poging te analyseren waaraan het dalende prestige van ‘links’ valt toe te schrijven. Al is zelfkennis nooit het sterkste punt van links geweest (het ziet zichzelf nu als "zondebok"), De Volkskrant kan niet ontkennen dat de Tweede Kamer nu een PVV-voorzitter heeft. En er is een gerede kans dat Nederland binnenkort zelfs een PVV-premier heeft: Geert Wilders. “De afkeer van links is groter dan ooit”, treurt de krant. Hoe kan dat? Het is toch de nominaal rechts-liberale VVD en niet GroenLinks of PvdA dat de afgelopen jaren de Nederlandse politiek heeft gedomineerd?

Op zich een goede vraag, die echter al lang beantwoord is. De hoofdzaak is dit: macht in de politiek telt uiteindelijk minder dan de ongecontroleerde culturele macht, die in de samenleving de boventoon voert en in staat is om mensen om te vormen. En in de cultuur – media, onderwijs, overheid e.d. – domineert nu eenmaal links, dat daar sinds de jaren zestig ook bewust naar heeft gestreefd met zijn cultuurmarxistische “lange mars door de instituties”: want wie de media aanstuurt, de inhoud van het onderwijs bepaalt en bijvoorbeeld bij Justitie de richting aangeeft, heeft uiteindelijk veel verderstrekkende macht dan een parlementariër of minister. De oorspronkelijke christelijke en nationale cultuur van Nederland wordt zo geleidelijk vervangen door een linkse en globalistische, die ook nog eens een dreiging uit heel andere hoek, de islamisering, in de kaart speelt. Op dat gevaarlijke proces zinspeelt de naam van Cultuur onder Vuur, zoals nu ook de Volkskrant begrijpt.

Maar als de hegemonie van links zo groot was, waarom loopt die nu dan toch ten einde? We nemen bescheiden kennis van het feit dat de Volkskrant ons daarin zo’n belangrijke rol toedicht (daarover straks meer), maar minstens zo belangrijk is dat links steeds onbarmhartiger door de werkelijkheid wordt ingehaald. En ja, Cultuur onder Vuur zet daar graag de schijnwerper op: immigratie en islamisering lopen de spuigaten uit, de belastingen vliegen omhoog in een economie die piept en kraakt vanwege de miljarden die naar het klimaat worden weggegooid, en die - naar eigen zeggen van de (on)verantwoordelijke D66-minister Rob Jetten - resulteren in hooguit 0,00036 graad minder opwarming. De illegale wegblokkades van Extinction Rebellion worden met fluwelen handschoentjes aangepakt, maar als Friezen opkomen voor hun eigen kinderen en een bus met randstedelijke relschoppers tegen Zwarte Piet tegenhouden, worden ze door de linkse rechtspraak keihard bestraft. Intussen marcheren door Nederlands straten allochtone massa’s die vrijelijk antisemitische leuzen mogen brullen en met ISIS-vlaggen zwaaien.

Nederlanders kennen kortom hun land niet meer terug en dat is het gevolg van links beleid. Daarom is links is nu een “scheldwoord”, zo schrijft de Volkskrant zelf, het geldt als “vies” en het betekent een “diskwalificatie”. Wat Nederlanders wellicht het meest van links tegenstaat, erkent de krant, is de vermeende “morele verhevenheid” van waaruit het neerkijkt op andere meningen. Verdraagzaamheid wordt bij links uitsluitend met de lippen beleden. De zure stilte waarmee de linkervleugel van het parlement op de recente verkiezing van Martin Bosma als Kamervoorzitter reageerde, was tekenend. Zoals VVD’er Paul Slettenhaar in het artikel zegt, was een sportief applausje voor Bosma’s verdiende overwinning toch wel gepast geweest. Al is het maar om je voor een keer niet als slechte verliezer te laten kennen. Helaas, het kon er niet af.

Om de pil toch een beetje te vergulden laat de Volkskrant het linkse falen ‘analyseren’ door Merijn Oudenampsen, zelf een kneiterlinkse politicoloog die actief is voor Extinction Rebellion en GroenLinks. Oudenampsen doet de destructieve rol die links in de cultuur gespeeld heeft, af als zomaar een “idee” dat het electoraal leuk doet. Zelfkennis en links, het blijft tobben: zelfs het multiculturalisme neemt hij niet voor linkse rekening. Misschien kan Oudenampsen eens gaan praten met Ewald Engelen, een econoom van onverdacht linkse signatuur, die het PVV-succes terecht toeschrijft aan de arrogante minachting van links voor de zorgen van gewone Nederlanders. Met andere woorden: volgens Engelen was het falen van links als electoraal thema succesvol, omdat het de spijker op de kop slaat. Omdat het een juist idee is, dat overeenkomt met de werkelijkheid.

Intussen dicht de Volkskrant aan Cultuur onder Vuur een belangrijk aandeel toe in de verandering van de publieke opinie die de overwinning van de PVV mogelijk maakte. De krant waarschuwt zijn linkse lezers zelfs voor ons “groeiend” bereik, dat in de verkiezingsperiode bovendien in belangrijke mate versterkt werd door GeenStijl, waar Arthur van Amerongen ons Zwartboek Frans Timmermans uitgebreid citeerde en aanprees als “goed nieuws voor de Frenske-watchers”. Daar hield de invloed van Cultuur onder Vuur echter niet op, schrijft het linkse ochtendblad knarsetandend. Het noemt Vandaag Inside en Ongehoord Nieuws als tv-programma’s die zich door ons zwartboek lieten informeren om “kritische vragen af te vuren op Timmermans”.

“Een van de onthullingen [van Cultuur onder Vuur] was dat de GroenLinks-PvdA-leider in Maastricht een huis had gekocht met energielabel E, terwijl hij ‘geestdriftige betogen over energiebesparing houdt’”, schrijft de Volkskrant verontwaardigd, en houdt de lezers in alle ernst de uitvlucht van Timmermans voor: “Hij woonde er net” en “binnenkort zouden er zonnepanelen en een warmtepomp komen”. De krant lijkt het zelf te geloven. Blijkbaar dacht de Nederlandse kiezer daar toch anders over. De Timmermans-onthulling werd in korte tijd een van de best gelezen berichten op de website van Cultuur onder Vuur. Links zou er beter aan doen het advies van VVD-ideoloog Paul Slettenhaar ter harte te nemen en een toontje lager te zingen. Of, zoals hij zegt: “Oppositie voeren, maar zonder gedram.”