Zolang de Antillen bij ons horen, hebben ze zich te gedragen
Sint-Maarten beschuldigt Nederland weer eens van kolonialisme. Hou toch op, schreeuwlelijken.
Het is weer eens raak op de Antillen. Specifieker: Sint-Maarten. Minister Plasterk heeft namelijk een nieuwe aanwijzing uitgevaardigd, die inhoudt dat het lekke screeningsproces voor nieuwe bewindslieden op het eiland zal worden vervangen door een onderzoek van Nederlandse makelij.
De goede verstaander ziet hier uiteraard alleen maar voordelen in: als iemand anders de screening uitvoert, scheelt dat Sint-Maarten geld. En als je die test doorkomt, dan heb je een beter argument om te betogen dat je brandschoon bent dan wanneer je de test zelf uitvoert. Immers: vriendjespolitiek en inmenging in het onderzoek liggen veel minder op de loer wanneer een onafhankelijke derde deze uitvoert.
Maar uiteraard is dat weer niet hoe Sint-Maarten deze actie van Nederland beoordeelt:
,,Dit is een grote belediging van zowel de gouverneur als de bevolking van Sint Maarten, stelt de United Peoples Party, die met lijsttrekker Theo Heyliger eind augustus net geen absolute meerderheid behaalde. Volgens de partij wil Den Haag, in weerwil van de wens van de Sint Maartense bevolking, kost wat kost voorkomen dat Heyliger premier wordt van het eiland. [...]
,,De Nederlandse regering heeft de bevolking van Sint Maarten eraan herinnerd dat Sint Maarten geen autonoom land is, maar een kolonie waar de kolonist kan doen en laten wat zij wil. Vroeger of later moeten burgers van Sint Maarten besluiten of ze deze positie wel pikken, meent de UP.
Die reactie - vooral dat verwijt van kolonialisme - mag geen verbazing wekken. 'Kolonialisme' is het pavlov-antwoord op iedere daad die Den Haag stelt. Het steekt, zoals ik ook al eerder betoogde, werkelijk iedere keer de kop op als het gaat om de Antilliaanse politiek van Nederland. En dat terwijl die politiek er alleen maar op gericht is de eilanden financieel gezond te houden, en gevrijwaard van een crimineel bestuurdersnetwerk. Dat is ook in het belang van de Antilliaanse eilanden, maar Heyliger en consorten willen dat niet zien en gaan liever vol op het orgel over hoe gemeen Nederland wel precies niet is.
En hoe gemeen is dat Nederland dan wel niet? Welnu, de deur naar een vertrek uit het Koninkrijk staat wagenwijd open. Eén telefoontje naar Den Haag zou moeten volstaan. Dus Heyliger weet wat hem te doen staat als hij het niet langer apprecieert dat Nederland de rommel opruimt die de Antillianen op Sint-Maarten zélf hebben aangericht. Als hij een vent is, belt hij Rutte dat hij onafhankelijk wil worden, en dan gaat hij niet op de cliché Calimero-tour over kolonialisme.
