Zijn vaders dan volstrekt overbodig?

Ik ga de Hosanna-sfeer helaas verpesten.

Het is natuurlijk prachtig voor de 'nieuwe ouders' van het kind; ik kan me voorstellen dat ze heel graag gezamenlijk een kind willen opvoeden van wie ze allebei houden. Daar kan een fatsoenlijk mens toch niet tegen zijn?

Ik ben inderdaad niet tegen. Maar ik wil er wel een kritische kanttekening bij plaatsen. Mijn bezwaar is namelijk dat de kinderen van lesbische duomoeders, zoals de ouders in bovenstaande constructie heten, geen vader hebben. Dat is weliswaar een bewuste keuze van de moeders, maar dit heeft wel consequenties voor het kind.

Vaders - en mannen in het algemeen - zijn steeds meer afwezig in de opvoeding van een kind. De interesseloze lafaard van een vader die zich nauwelijks met de opvoeding van zijn kinderen bemoeit, is van alle tijden. Het aantal vaders dat zich op die manier gedraagt, is in relatieve zin niet veranderd, lijkt me. Wat we wel zien veranderen is de samenstelling van bijvoorbeeld het docentencorps op basis- en middelbare school. Op de basisschool is les krijgen van een leraar inmiddels een zeldzaamheid. Geef de vergrijzing nog tien jaar en hetzelfde geldt voor lessen op een middelbare school.

Nu hebben we de mogelijkheid om een kind te laten opgroeien in een gezin waar geen vader is, ook nog eens uitgebreid door het duomoederschap. Zoals gezegd, ik ben daar niet mordicus tegen, een man aan tafel is absoluut geen garantie voor een goede opvoeding en een gelukkig gezinsleven. Er zijn genoeg gezinnen van traditionele samenstelling die dat illustreren. Maar het gaat vaak ook wel goed. Dan is de vader een belangrijk voorbeeld 'in vlees en bloed' voor zijn kinderen. Dat is in gezinnen met een duomoeder a priori uitgesloten. Ik kan me niet voorstellen dat het gebrek aan vaders in de opvoeding geen consequenties heeft voor de ontwikkeling van een kind. Dat lijken bovendien meer mensen te vinden. Want weggelopen vaders wordt vaak voorgehouden dat ze hun kind tekort doen. Als er bewust geen vader is, verandert dat de gevolgen voor het kind toch niet?