Onder de gortdroge titel "Gut, zou Defensie dan toch best belangrijk zijn?" publiceerde Trouw gisterochtend een ijzersterk opinie-artikel.
Het is een zeldzaamheid dat ik het eens ben met een D66'er, maar gisteren in Trouw wist politiek strateeg Rob de Wijk
een belangrijke noot te kraken:
Eindelijk pleiten nu CU, SGP en VVD voor meer geld. Oud-minister Hans Hillen, die eerst een miljard moest bezuinigen, wil er nu een miljard bij. Deze oproepen zijn het directe gevolg van de Oekraïne-crisis. Gut, zou defensie dan toch best belangrijk zijn?
Helaas verliest De Wijk zich daarna in Pechtold-esque vergezichten over de Europese Unie, maar z'n belangrijkste punt - we hebben gewoon belachelijk veel bezuinigd op defensie, en dat maakt ons zwak, afhankelijk en machteloos - staat des te duidelijker overeind. Het is een feit dat Nederland een leger heeft waar een beetje mierenkolonie nog wel overheen walst. Mocht Duitsland binnenvallen, dan liggen we binnen een uurtje op ons rug. Decennialang aan onverantwoord en pacifistisch beleid heeft het Nederlandse leger teruggebracht naar de omvang die past bij een ministaatje als San Marino.
Tijd om op te houden met dat bange beleid. We moeten weer investeren in onze krijgsmacht. En, niet geheel onbelangrijk, De Wijk wil de weersomstuit niet ongemerkt laten gebeuren. Hij wil het punt markeren door even flink wat stampij te maken en de verantwoordelijken nog even politiek en publicitair gezien op hun lazer te geven:
Elk wensenlijstje voor de wederopbouw van de krijgsmacht moet beginnen met politieke zelfreflectie. Dit pleit voor een parlementaire enquête over hoe het zover heeft kunnen komen, hoe het langetermijn-perspectief weer in de besluitvorming kan worden meegenomen en hun budgetten voor lange termijn kunnen worden vastgelegd.
Als D66 nou volzat met mensen van het type-De Wijk, was ik misschien wat midner bedroefd geweest om de overwinning van deze partij in de Europese parlementsverkiezingen afgelopen donderdag.