Wordt Lagarde de opvolger van Barroso?
Afgelopen zaterdag bracht het NRC Handelsblad een uitgebreid interview met topvrouw van het IMF (Internationaal Monetair Fonds), de Française Christine Madeleine Odette Lagarde. Er wordt intussen volop gespeculeerd over de mogelijkheid dat deze dame hoge ogen gooit om volgend jaar de Portugees José Manuel Barroso op te volgen als voorzitter van de Europese Commissie.
Alweer een Fransoos aan het hoofd van een belangrijk Europees Instituut? Frankrijk is toch vrijwel failliet? Daarom juist. De gewiekste Franse diplomatie kennende zou het mij allerminst verbazen als Frankrijk er toch weer in slaagt om deze prestigieuze en buitengewoon invloedrijke post aan het hoofd van de uitvoerende macht in Europa te bemachtigen. Zeker ook, omdat de BRIC landen de verkiezing van Lagarde, twee jaar geleden nog maar, als opvolger van de -eveneens Franse- Dominique Strauss Kahn, handenwringend hebben goedgekeurd.
En nu er een Braziliaan is benoemd als nieuwe voorzitter van de Wereldhandelsorganisatie, de WTO, ligt het voor de hand, dat de nieuwe baas van het IMF een Chinees of Indiër wordt. Die benoeming past tevens uitstekend in het voornemen van de NGO's om de Special Drawing Rights van het IMF als toekomstige nieuwe wereldreservemunt te bombarderen. Immers, dat kan alleen met een evenwichtige verdeling van alle grote economische blokken in het IMF. Een benoeming van een Chinees als nieuwe baas van het IMF zou aan dat evenwicht tegemoet komen.
En tegelijkertijd kan Frankrijk zich in de handen wrijven met een buitengewoon invloedrijke post binnen de EU. Wat wilt u nog meer? Maar even terug naar dat interview, want daar stonden een paar interessante dingen in. Onder meer over de beoogde Banken Unie. Lagarde wil daar haast mee maken, iets waarvoor ook onze Eurogroep voorzitter Dijsselbloem gisteren nadrukkelijk pleitte, uiteraard zónder gevreesde Verdragswijziging. Lagarde:
"Ik hoop dat de Europeanen gaan inzien, dat ze haast moeten maken met de vorming van de Banken Unie. Het kan toch niet zo zijn, dat banken in heel Europa actief zijn en dat toezicht en regelgeving nationaal blijven?"
Haast maken met de Banken Unie? Beter Europees toezicht? Mon dieu, de Europese Rekenkamer heeft bij haar controle achteraf nog nooit een begroting van de EU van een goedkeurende verklaring kunnen voorzien, sterker nog, zelfs adequaat toezicht op de Spaanse bankensector lukt de ECB al niet. Maar ik snap het wel, die beoogde Banken Unie is een essentiële schakel om de Europese Schuldenberg te laten betalen door de Duitsers en de Nederlanders. Die Fransen zijn allesbehalve dom.
De boodschap van Lagarde is dan ook: méér Europa:
"De boodschap is: méér Europa. Als je een gezamenlijke munt deelt en je je economieën, bedrijfsleven en banken zó laat versmelten, kunnen overheden niet puur nationaal blijven. Jarenlang hebben Europese landen dit onderschat. De crisis heeft hen de ogen geopend."
Een typisch, onvervalst staaltje euro-logica. Inmiddels een beproefd recept, de drogreden van het omdraaien van oorzaken en gevolgen. Want de crisis komt natuurlijk niet voort uit het puur nationaal blijven van landen, maar uit de onmogelijke constructie van de one-size-fits-none-euro. Immers, vóór invoering van die onheilsmunt functioneerde de Interne Europese Markt naar behoren, in elk geval een stuk beter dan nu. Het gevolg (economische rampspoed) wordt in dit soort redeneringen misbruikt om de oorzaak (de one-size-fits-all-euro) te verbloemen om vervolgens tot het gewenste doel (een totale Europese schuldverstrengeling, waar de rijke landen blijvend zullen betalen voor de zwakke) te concluderen. Cicero zou zijn vingers aflikken bij zulk een retoriek.
Maar de burgers van Europa zijn niet gek, die laten zich heden ten dage niet meer zo snel foppen met dit soort drogredenen. Zij ervaren de gevolgen van het desastreuze gevoerde beleid aan den lijve, al heeft Lagarde daar uiteraard geen boodschap aan. Ik citeer:
"Als je je huis wordt uitgezet is het moeilijk dit soort afwegingen te maken, maar als er geen mensen zijn die kijken naar de Europese belangen, dan kan Europa zijn problemen niet oplossen."
De vraag is dan wel wiens problemen er opgelost worden. Niet die van de gewone doorsnee burger in elk geval. Die blijft achter zonder dak boven zijn hoofd, zonder werk en zonder inkomen. Mevrouw Lagarde toont hiermee aan haar ziel en zaligheid te hebben overgeleverd aan de belangen van de elite. Zij laat zich als de spreekbuis daarvan gebruiken en verzuimt op te komen voor de belangen van de Europese burger. Die heeft namelijk totaal geen boodschap aan de mooie praatjes van deze 'Engelbewaarster', die wil baas blijven in eigen land.
Maar ondanks alle mooie praatjes van Christine en Jeroen, zie ik de Duitsers nog niet zonder meer instemmen met die Banken Unie, want ook de Duitsers zijn niet gek. En gelukkig hebben ze daar een Bundesverfassungsgericht achter de hand, die er scherp op toeziet, dat de Duitse grondwet gerespecteerd wordt door Brussel. De Duits-Franse spanningen lopen op. Niet voor niets wilde Lagarde niets, maar dan ook niets zeggen over Frankrijk, zelfs niet indirect. Want alles wat ze erover zegt kan later weer tegen haar gebruikt worden.
En het zal nog een hele toer worden voor de Franse diplomatie om haar op de zetel van Barroso te krijgen onder dit eurogesternte. Maar die diplomatie heeft in het verleden al vaker huzarenstukjes geleverd, dus verbazen zou het mij niet.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
