Windenergie: nuttig noch nodig, duurzaam noch hernieuwbaar

Rond de eeuwwisseling heeft een machtige windenergielobby met een enorme reclamecampagne een groot deel van de bevolking weten te indoctrineren over de onmisbaarheid van windenergie. Slechts langzaam is het ingebeitelde geloof in windenergie afgezwakt. Dat kwam omdat steeds meer aan windenergie toegeschreven positieve eigenschappen sneuvelden in de leugendetector. Het Centraal Planbureau kwam melden dat windenergie geen CO2 bespaart. Van enige invloed op ons klimaat is geen sprake en de nare bijwerkingen zijn legio. Tot overmaat van ramp roept op 31 mei 2010 ene heer Mark Rutte dat die malle windmolens niet op wind maar op subsidie draaien. Overal ontstonden groepen die zich tegen de komst van windturbines verzetten. Van vrijwillige acceptatie was geen sprake meer.

De Regering heeft geprobeerd deze tegenstand te breken door toepassing van de crisis- en herstelwet en de rijkscoördinatieregeling. Hierdoor wordt iedereen en alles buiten spel gezet. Burgers, gemeenten en provincies zijn onmondig gemaakt. Zelfs de Tweede Kamer heeft zich in een buitenspelpositie laten manoeuvreren. De ministers (van EZ en I&M) bepalen wat er gebeurt. Voor wie wil lezen hoe erg dit is verwijs ik naar de hautaine antwoorden van de minister op smeekbeden van kamerleden om de consequenties van het Energieakkoord wat te verzachten. (Kamerbrief moties windenergie op land, 21 mei 2014).

Ja, dat Energieakkoord. Dat is in elkaar geknutseld door een 40-tal (eigen–)belangenpartijen. Die partijen spelen handig in op de alleenheerschappij van de minister en op de door hem te verdelen miljarden. Dat is allemaal erg onschuldig zo schrijft de minister mij op 23 april 2014. Want het Energieakkoord 'is niet alleen onderschreven door bedrijven die werken aan windenergie, maar ook door natuur– en milieuorganisaties, afnemers, andere overheden etc.' Laat dat nou precies de lobby zijn die ons ongevraagd nu al meer dan 15 jaar hun doctrine opdringt. Niet op eigen maar op onze kosten. Vanwege het Energieakkoord zullen de huishoudens over de komende 15 jaar zo’n € 60 miljard moeten opbrengen. Dit verklaart natuurlijk waarom de minister in het rijtje van steunverleners aan het Energieakkoord de huishoudens achterwege laat. Die moeten betalen en verder zwijgen. Dat de betaler mee–bepaalt is er niet bij.

De wettelijke maatregelen zijn natuurlijk noodgrepen. Zij moeten de argumenten vervangen die ten prooi zijn gevallen aan de leugendetector.

In feite blijft een uitgekleed windenergiebeleid over met als enig doel 14% hernieuwbare energie in 2020 en 16% hernieuwbaar in 2023. Is dat zo belangrijk dat wij daar € 60 miljard voor neer moeten tellen? Alvorens dat van de bevolking te eisen is er toch wel een analyse van nut en noodzaak gemaakt, waarmee de grote offers kunnen worden gelegitimeerd? Daar is geen sprake van. Van windenergie is noch in ons land noch in Europa ooit zo’n analyse gemaakt. Het uitgeven van dat astronomische bedrag is dus niet meer dan politiek nattevingerwerk.

Omdat geen instantie het deed, heb ik een analyse van nut en noodzaak van windenergie in het Energieakkoord opgesteld. Daar kwam uit wat velen al voorvoelden en anderen vreesden. Windenergie is in dit land in het geheel niet noodzakelijk en ook het nut ontbreekt nagenoeg. Het gevolg is dat hier sprake is van de grootste verspilling van gemeenschapsgeld in de geschiedenis van dit land.

De minister heeft per brief van 23 april 2014 (zie bijlage) getracht om af te dingen op deze en andere  uitkomsten van mijn analyse, maar dat lukte van geen kant. Volgens mij staat hem niets anders te doen dan de plannen voor windparken in te trekken en te heronderhandelen met Europa. De miskleun van € 60 miljard is daar groot genoeg voor!

Daar is temeer reden voor omdat de motivering om windenergie in te zetten om de gewenste 14% resp. 16% hernieuwbare (= duurzame) energie te bereiken, vals is. Windenergie is helemaal niet hernieuwbaar. Wind wel, maar de grondstoffen (met inbegrip van de subsidiepotten) die je nodig heb om daaruit elektriciteit te halen putten snel uit. Bovendien hebben de nare bijwerkingen van windturbines, bijvoorbeeld op het landschap, niets met hernieuwbaarheid te maken. Een eerlijke vergelijking zal waarschijnlijk aantonen dat windenergie een stuk smeriger is dan kolencentrales.  Hoezo €60 miljard voor windenergie?

Het verhaal wordt eentonig. Diverse politici, waaronder PvdA–kamerleden, beweren dat windenergie nodig is om ons onafhankelijker te maken van Russische energieleverantie. Daar klopt helemaal niets van. De geachte afgevaardigden moeten een cursus 'omgaan met de zakjapanner' volgen. Dan zien zij dat de EU ongeveer een derde van de energiebehoefte dekt door import uit Rusland en dat in die energiebehoefte voor slechts een paar tienden van procenten door windenergie wordt voorzien. Windenergie heeft in dit krachtenveld geen enkele betekenis. Poetin lacht zich rot om onze met molentjes zwaaiende politici.

Wij moeten hier zwaar aan tillen. Want het malle bijgeloof van onze politici in windenergie gaat ten koste van onze welvaart en ons welzijn.
 
Aldus Pieter Lukkes.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.