Sportarts Berend Nikkels veegt de vloer aan met de oud-leiding van ploeg Rabobank: er werd op grote schaal gedopet, met medewerking van ploegleiders.
De Spaanse dopingarts Eufemiano Fuentes had nog minstens twee Nederlandse renners in zijn klantenkring, van wie de namen nog niet bekend zijn. Dat stelt de Bredase arts Berend Nikkels zaterdag in een interview met het AD. Nikkels adviseerde en begeleidde zo'n tien topwielrenners bij hun dopinggebruik.
U kunt zich ongetwijfeld nog herinneren dat Fuentes de spil was van een dopingnetwerk in Spanje. O.a. renners als Thomas Dekker en Remmert Wielinga maakten gebruik van zijn diensten.
Nikkels zegt nu dat er nog minstens twee Nederlandse renners bij Fuentes over de vloer kwamen. Zij hadden echter geen codenaam, omdat ze geen bloedtransfusies ondergingen, maar alleen een paar eenheden epo kochten.
Da's natuurlijk schokkend voor veel mensen, maar het échte verhaal is dit:
"Je had bij Rabo drie categorieën. De knechten die mochten niks. Je had meesterknechten, en daarbij werd zo gedaan (kijkt door de vingers). En je had de top. Die werden gefaciliteerd. Drie, vier man. Theo de Rooij bedacht er rond 2000 het begrip 'successenrisico' voor."
Dat bevestigt het verhaal van Danny Nelissen.
Die zei eerder dit jaar dat de Raboleiding een meeting bij elkaar had geroepen waarin over epo werd gesproken en waarin men besloot om de toppers aan de prestatie bevorderende middelen te zetten, zodat ze mee konden doen om de overwinning in de belangrijkste koersen.
Volgens Nikkels, en die kan het weten, klopt de essentie van dat verhaal dus. Sterker nog. De Rooij nam willens en wetens het risico dat één van zijn toppers gepakt zou worden. Dat hoorde er nu eenmaal bij als je succes wilde hebben.
Wordt er nu dan helemaal niet meer gebruikt? Zeker wel. Nikkels: "Als je het in microdoses neemt, blijf je onder de radar. Als je het maar continu doet. Als je er een tijd mee stopt, zie je dat in je bloedbeeld". Hij krijgt zelfs nog steeds verzoeken van mensen die nu rondrijden in het peloton.
Ik heb het al verscheidene malen gezegd, maar ik herhaal het nog maar eens: doping uit de wielersport proberen te verbannen is onbegonnen werk. Het is veel realistischer om het te reguleren. Ja, dan wordt er inderdaad nog steeds stelselmatig gebruikt, maar dan gebeurt dat wél op een transparante én veilige manier. Dat lijkt me heel wat waard, zeker als u - net als ik - een liefhebber bent van deze wonderschone sport.