Wie had dat gedacht: verlichte Anne Fleur Dekker ontpopt zich tot groot antisemitismebestrijdster

De wonderen zijn de wereld nog niet uit!

Ik zal maar meteen eerlijk zijn: een jaar geleden had ik nooit verwacht ooit nog eens wat bijzonder positiefs te kunnen berichten over Anne Fleur Dekker. Het moge geen geheim zijn dat ik, en met mij mijn collega's bij De Dagelijkse Standaard, bepaald geen groot fan was voor de dame die regelmatig in extreem-links gezelschap te vinden was. Eerlijke journalistiek kan echter slechts bestaan als het dat ook is: 'eerlijk'. En eerlijk is eerlijk: Anne Fleur Dekker lijkt een bijzonder positieve transformatie door te gaan, en dat mag óók wel eens benoemd worden!

De voormalige lieveling van links maakte eerder deze maand al bekend te breken met extreem-links en geen 'sektarisch bestaan' meer te willen leven, wat zoveel betekent als dat ze open is gaan staan voor andere ideeën. En dat werd haar allemaal niet bepaald in dank afgenomen: het Comite 21 Maart, dat volgende maand een 'anti-racistische en antifascistische' (lees: anti-Forum voor Democratie)- demonstratie organiseert, heeft haar uit die kliek gegooid. Het is goed om te weten wie écht je vrienden zijn, hè?

Maar het gaat nóg verder in de goede richting. Anne Fleur een antisemiet te noemen ging te ver, maar een grote vriendin van Israël was ze nooit. Zo boycotte ze vorig jaar de film Wonder Woman omdat de hoofdrol gespeeld werd door een actrice die in de IDF - het Israëlische leger - had gezeten. Dat er zowel voor mannen als vrouwen een dienstplicht bestaat in Israël en deze dame dus geen keuze had, maakte destijds weinig uit. Oh, en dan hebben we het nog niet eens over de niet al te slimme opmerking waarbij Anne Fleur zich afvroeg wat het CIDI (Centrum Informatie & Documentatie Israël) toch in hemelsnaam met Dodenherdenking te maken had. Tsja.

Hoe anders gaat het bij AFD-anno 2018. Ze tweette over de illegale bijeenkomst op de VU van gisteravond, waar Rasmea Odeh - een veroordeelde Palestijnse terroriste die 1969 twee Israëli's opblies bij een aanslag - te gast was:

Dat leverde haar - zachtjes gezegd - niet al te vriendelijke reacties op. Haar oude linkse kameraden namen het niet in dank af dat ze zich opeens tussen hen en joden opstelde. Of, nog erger, dat ze zowaar het bestaansrecht van Israël leek te verdedigen:

In totaal stuurde Anne Fleur hierover gisteravond maar liefst 11 tweets en retweets de wereld in. De mooiste tweet kwam echter vandaag pas:

Wow. Anne Fleur: niemand verwacht van je dat je je morgen aanmeldt als kandidaatsraadslid voor de PVV of in een restaurant gezien wordt met Thierry Baudet, maar het is goed te zien dat je dit soort kleinere stappen richting de redelijkheid hebt durven nemen. Het is goed te zien dat je je - ongetwijfeld ondanks de druk van je oude kameraden - open hebt gesteld voor andere, minder linkse, ideeën en sommige daarvan ook hebt omarmd.

Ik kan dan ook niet anders dan je dit meegeven: mijn complimenten!