Dat beweert zijn biograaf tenminste.
Een van Neerlands beste schrijvers ooit, WF Hermans, wilde zich in 1942 registreren bij de Kultuurkamer. Deze organisatie werd opgezet door de Duitse bezetten - die de cultuur zo wilde beinvloeden. Veel bekende schrijvers, zoals Ferdinand Bordewijk, weigerden zich te laten registreren, waardoor zij vijf jaar lang hun vak niet konden uitoefenen. Hermans dacht daar blijkbaar anders over.
Dat
beweert zijn biograaf tenminste:
Het aanmeldingskaartje van Hermans bij de Kultuurkamer wordt bewaard in het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD) in Amsterdam. Het valt niet meer na te gaan of hij daadwerkelijk lid is geworden.
Als dit klopt is dat toch een smet op zijn (verdiende) reputatie.