Wetenschappers over Nederlandse corona-aanpak: 'mensen zijn angstig gemaakt'
De Telegraaf heeft enkele wetenschappers de volgende vraag gesteld: wat vinden zij nu van de Nederlandse aanpak? Veel van deze wetenschappers zijn kritische over de Nederlandse aanpak, en ook over de voortzetting van dit beleid. Er wordt bijvoorbeeld te weinig gekeken naar de psychologische impact aldus Esther van Fenema.
De kritiek over het Nederlands beleid omtrent corona neemt alleen maar toe. Van economische standpunten tot mentale standpunten, steeds meer mensen spreken zich uit over het huidige beleid. Naast de 5G/Antivaxx-lieden - die over van alles en nog wat klagen - heb je ook een grote groep van experts die zich zorgen maken om bepaalde elementen van het beleid.
Psychiater Esther van Fenema maakt zich vooral zorgen om de mentale gevolgen van de crisis. Iets waar volgens haar te weinig naar wordt gekeken.
„We weten niet goed hoe groot de invloed is van de coronacrisis op het mentale welzijn van Nederlanders”, aldus psychiater Esther van Fenema. „Maar wat ik bij de crisisdienst van de ggz zie, maakt me bezorgd. Veel personen verliezen hun baan of andere bestaanszekerheden. Dat leidt tot ruzies. Het ontregelt levens. Patiënten raken somber, angstig, zelfs suïcidaal of lijden aan een slaapstoornis.”
Econoom Robin Fransman hekelt vooral de kortzichtigheid van de overheid, die gewoon meer 'rekensommetjes' had moeten maken.
„Als samenleving maken we voortdurend die afweging: wat kost het en wat levert het ons op? Ik vind dat het kabinet die keuzes, wat betreft het coronavirus, te weinig expliciet maakt. Dat is niet goed voor het vertrouwen. Het gaat niet alleen om geld, ook om vrijheden die zijn aangetast. Mensen zijn angstig geworden of, als je het zo wilt zien, angstig gemaakt. Dat is fnuikend voor de economie.”
Artsen maken zich daarentegen juist weer zorgen over de oversterfte, mensen die door corona angst hadden om naar het ziekenhuis te gaan.
„De discrepantie tussen de aandacht voor corona en de gewone zorg is groot. Lange tijd kwam er bijna niemand meer naar onze polikliniek. Veel mensen waren angstig of dachten ’ik ben even minder belangrijk’ of ’deze pijn op de borst kan wel even wachten’. Het is de vraag hoeveel schade daardoor is veroorzaakt.”
De kritieken rondom het beleid zijn enorm divers, de grote vraag is: wat gaat het kabinet hier allemaal mee doen? Dezelfde koers als voorheen, of toch wat anders?
