Werkgever organisatie VNO-NCW: polderoverleg is mislukt en het komt misschien niet meer goed
Het polderoverleg, het komt elke kabinetsformatie weer langs en in kabinetsperiodes komen de zogenaamde polderpartijen weer bijeen om complexe sociaal-economische vraagstukken te bespreken en op te lossen. De laatste jaren wordt het steeds moeilijker voor de polderpartijen om dichterbij elkaar te komen, dit jaar lijkt het zelfs onmogelijk.
De organisatie van de werkgevers, VNO-NCW is bij de toekomstige coalitiepartijen VVD-CDA-D66-ChristenUnie om uit te leggen wat er allemaal fout is gegaan. Daar had voorzitter Hans de Boer een interessante uitleg:
De Boer zei bij aankomst dat hij gaat toelichten „hoe belangrijk het is voor heel Nederland, iedereen die werkt, dat wij straks aan werkgevers kunnen zeggen; ’jullie kunnen weer zonder rare risico’s iemand een contract aanbieden voor onbepaalde tijd”’.
Volgens De Boer willen de vakbonden niet meewerken aan wijzigingen in kwesties als de loondoorbetaling bij ziekte „die de arbeidsmarkt hebben doen verrotten.” Volgens hem „moet dat toch echt gebeuren.” Hij liet weten dat zijn grootste zorg is dat de partijen zo met elkaar overhoop komen te liggen „dat we het gewoon nooit meer eens kunnen worden.”
Zozo, nooit meer eens kunnen worden. In deze polariserende tijden is dat natuurlijk wel een scenario dat de kop op kan steken. Door de crises de afgelopen jaren en de globaliserende economie, worden de behoeften van de werknemers en werkgevers fundamenteel meer verschillend. Werkgevers richten zich op een 24/7-economie en de werknemers willen normale omstandigheden. Als de werknemers niet mee kunnen of willen doen, wordt er buitenlands arbeidskapitaal gebruikt of kunnen bedrijven niet concurreren. Daar zijn flexcontracten een voorbeeld van, een typisch verschijnsel in de wereldeconomie, zodat bedrijven flexibel kunnen blijven en snel kunnen veranderen.
Daarnaast is het nog maar de vraag of een polderoverleg nog wel in deze tijd past, aangezien allebei de polderpartijen, FNV en VNO-NCW niet meer qua aantal leden de bevolkingsgroepen goed representeren. Zo wordt een polderoverleg meer een show voor de bühne en niet een democratisch verantwoord overleg midden in een kabinetsformatie, waar al partijen in meedoen die het echte democratische mandaat hebben.
