Als het aan de PvdA ligt, zullen bedrijven in de toekomst een verplicht percentage arbeidsgehandicapten in dienst nemen. Ze zijn bang dat met de komende bezuinigingen gehandicapten achter de geraniums komen te zitten. En de oplossing hiervoor is een quotum!
Cohen deed dit voorstel vandaag in een
gastcolumn op nu.nl. Hij loopt hiermee vooruit op de bespreking van kabinetsvoorstellen over mensen met een beperking later vandaag in de Tweede Kamer. De column van Cohen staat vol met slogans en loze beloften die we van links gewend zijn:
Het is tijd voor een doorbraak. Die doorbraak halen we alleen als werkgevers wel hun verantwoordelijkheid nemen. Dat kan ten eerste door werkgevers zoveel mogelijk het papierwerk uit handen te nemen.
Daarnaast gaan voor werkgevers ook plichten gelden door het instellen van een quotum waarbij middelgrote en grote bedrijven een bepaald aantal arbeidsgehandicapten in dienst moeten nemen.
Heel aardig dat Cohen bedrijven aanspreekt op het nemen van hun verantwoordelijkheid ten opzichte van de arbeidsgehandicapte burger. Een beetje moreel besef en verantwoordelijkheidsgevoel kan geen kwaad. Bedrijven mogen best een moreel (!) duwtje in de rug krijgen, om iets goeds te doen voor de samenleving waarin zij functioneren.
Wat Cohen echter niet begrijpt, is dat een quotum alle goede bedoelingen en nobele motieven van werkgevers teniet doet. Maar ach, nobele motieven moeten we natuurlijk ook niet zoeken bij werkgevers: die zijn in de ogen van Cohen nog altijd kapitalist en dus het vleesgeworden kwaad. De taak van de overheid is volgens links om dit kwaad te beteugelen. Het onderwerpen van bedrijven aan quota is een manier daartoe.
Verder vraag ik mij af: hoe is een quotum compatibel met minder papierwerk? En als het papierwerk dan toch minder zou kunnen, waarom moet dat worden uitgeruild tegen een gehandicaptenquotum?
Meer dan werkelijk opkomen voor de gehandicapten, is ook dit quotum weer een stap dichterbij de socialistische planeconomie. Wanneer bedrijven in hun fundamentele vrijheden - zoals vrije keuze van het personeel - worden beperkt, beperken we hiermee het succes van onze economie. En dat is voor niemand goed. Ook niet voor onze arbeidsgehandicapte landgenoten.