Weekoverzicht Brussel, week 20

Afgelopen zaterdag presenteerde SP-europarlementariër Dennis de Jong zijn zwartboek over de Nederlandse transportsector. Hij had een enquête gehouden onder drie duizend truckers en de weinig verrassende conclusie was, dat een overweldigende meerderheid van zeventig procent aangaf er financieel fors op achteruit te zijn gegaan. Als hoofdoorzaak werd de concurrentie van Oost-Europese chauffeurs genoemd. Typisch, de EU zou ons toch werk en welvaart opleveren?

Dan de zondag. Meest opvallende bericht vond ik de uitspraak van de Franse minister van Financiën, Pierre Moscovici, dat Frankrijk 'aanpassingsmoe' is. Hi-la-risch! Als er één lui land is wat juist niets heeft gedaan om zijn economie te hervormen dan is het Frankrijk wel. In plaats daarvan is het natuurlijk veel makkelijker om te teren op de zak van de Duitse en Nederlandse belastingbetaler. Hoe lang nog?

Dan de maandag. De nieuwe week opende met een opmerkelijke uitspraak van Dijsselbloem, in diens functie als voorzitter van de Eurogroep, dat de 'uitbouw van de Banken Unie zo snel mogelijk dient te gebeuren'. Opmerkelijk, omdat de Banken Unie eigenlijk een verkapte Transfer Unie is, althans op de manier zoals Brussel haar wil vormgeven. Je vraagt je intussen wel af in welke spagaat Dijsselbloem verkeert. Immers, als Minister van Financiën wordt hij geacht het Nederlandse belang te dienen en een prudent en zorgvuldig schatkistbewaarder te zijn. Maar als voorzitter van de Eurogroep werkt hij mee aan het tegenovergestelde. Een onverkwikkelijke belangentegenstelling als u het mij vraagt.

In aansluiting hierop was het opvallendste bericht op dinsdag, in mijn ogen, de uitspraken van ECB bestuurslid Asmussen, dat ook de ECB zo snel mogelijk een volwaardige Banken Unie wenst. Opvallend, want de ECB wordt geacht politiek neutraal te zijn, terwijl dit een regelrecht bevoordeling van Frankrijk en het Latijnse blok betekent. 

Midweeks werd bekendgemaakt, dat de eurozone de langste recessie uit haar geschiedenis meemaakt. En dat terwijl ons door diezelfde EU al voor 2010 'Full Employment' was beloofd. Hilarisch natuurlijk, en ik denk, dat als de EU nog even zo doorgaat het omgekeerde wordt waargemaakt: 'Full Unemployment by 2020'...

Op donderdag passeerde allerlei relevant nieuws de revue. Bijvoorbeeld dat de inflatie in Nederland in april ruim boven het EU gemiddelde ligt. Meer dan dubbel zoveel zelfs: 2,8 procent tegenover 1,2 procent gemiddeld. Ook werd bekendgemaakt dat de Europese stresstest van de banken wordt uitgesteld tot 2014. Zogezegd om de ECB meer tijd te gunnen om onderzoek te doen naar de waarde van de assets van de banken. Ja, ja.

Maar het belangrijkste nieuws kwam donderdag toch uit Frankrijk, waar president Hollande pleitte voor een aparte economische regering van de 17 euro landen met een eigen president. Die moet elke maand bijeen komen om de belastingstelsels te harmoniseren. Hij bedoelt: de Duitse en Nederlandse belastingbetaler moeten de Franse financiële gaten opvullen, aangezien het land het verdomd om te hervormen. Dit plan is natuurlijk kansloos (al was het maar omdat het een Verdragswijziging noodzakelijk maakt), maar het tekent de brutaliteit aan de Champs Elyssees. Of moet ik zeggen paniek?

Opvallendste bericht vanochtend vond ik de bekendmaking door Eurostat, dat de bouwproductie in de eurozone in de maand maart opnieuw was gedaald. Dit keer met 1,7 procent ten opzichte van februari en met bijna acht procent ten opzichte van het jaar ervoor. De bouw is een belangrijke economische indicator en het stemt daarom tot nadenken dat deze indicator langdurig neerwaarts lijkt te blijven.

Als men dit afzet tegen de hosanna verhalen dat de eurozone het ergste achter de rug heeft, die moet zich nog maar eens goed achter de oren krabben, want we hebben het ergste nog bij lange na niet gezien. En wie kijkt naar de Agenda van het Europarlement komende week in Straatsburg, heeft evenmin reden om gerust te zijn.

Tot de volgende Keek.