Weekoverzicht Brussel, week 16

Op de zaterdag maakte de Eurogroep bekend, dat de aan het noodinfuus liggende bail out landen Ierland, Portugal en Cyprus (!) meer tijd krijgen om hun schulden af te lossen. Zoals eerder gemeld, een beproefde taktiek in Brussel: stapje voor stapje, totdat er geen weg terug meer is. Daarmee de oorzaken niet aanpakkend, maar de gevolgen vergrotend.

Eveneens tijdens het weekend kwam het eerste bericht naar buiten over de discussie over een noodzakelijke Verdragswijziging als de Banken Unie zou worden ingevoerd. Een zeer terechte, principiële discussie, waar voorzitter Dijsselbloem van de Eurogroep nogal laconiek over deed. 'Het hoefde niet', wat hem betreft. Maar dat is onjuist, want een Bankentoezicht door de ("politiek onafhankelijke") ECB vereist natuurlijk een wijziging. Vandaar dat dit ook veel beter door de EBA (European Banking Authority) gedaan kan worden, zoals bepleit in TMS.

Genoemde reactie van Dijsselbloem (alsook Timmermans, zie vrijdag) is eigenlijk een gotspé, want die Banken Unie betekent dat de nog relatief sterke Nederlandse financiële sector mede verantwoordelijk wordt voor de rotte Spaanse en Franse bankensector. Is hier misschien sprake van een conflict of interest? Immers, wordt Dijsselbloem, als Nederlandse minister van Financiën niet geacht het Nederlandse financiële belang te dienen? Invoering van een Banken Unie lijkt hierop haaks te staan.

De nieuwe week opende met de uitspraak van voormalig Deutsche Bank topman, Jozef Ackermann, dat 'we een verenigd Europa nodig hebben om op gelijke voet te kunnen onderhandelen met andere voorname regio's zoals de Verenigde Staten, China, India en een aantal andere landen'. Hij voegde er nog aan toe dat het opbreken van de eurozone duurder was, dan een verdere verdieping ervan. Voorzitter van AfD, prof. dr. Bernard Lücke haalde het argument van Ackerman onderuit door er fijntjes op te wijzen dat 'The euro is not a currency under which the European project can prosper. There is a division of Europe now and this is going to become bigger in the future..' Zie ook hier. Ackerman schijnt vergeten te zijn, dat we voor de invoering van de euro ook als 'Europa' aan tafel zaten, een Interne Markt volstaat daarvoor.

Op dinsdag werd bekend dat de volgende verkiezingen voor het Europees Parlement in Nederland op donderdag 22 mei 2014 worden gehouden. De verjaardag van mijn zus, hopelijk valt er die dag ook nog wat anders te vieren...

Opvallend ander nieuws die dinsdag was het bericht van de EC dat de gemeente Eindhoven over de schreef was gegaan met de gronddeal met voetbalclub PSV. Wat me bij de argumentatie van de EC opviel was de opmerking dat PSV 'voordeel' zou hebben genoten van de deal, omdat met de opbrengst van de verkoop en de daarop volgende relatief lage erfpacht, bestaande dure leningen van de club zouden worden afgelost. Maar Brussel doet zelf niets anders, sterker nog, zij schendt elke dag de 'no bail out' afspraken en keer op keer de afspraken die vervolgens met de bail out landen zijn gemaakt. Goed voorbeeld doet goed volgen zou ik zeggen, het is nu de pot die de ketel verwijt zwart te zijn. Daar komt nog eens bij, dat de Noord-Europese belastingbetaler de riante salarissen van de over het paard getilde Spaanse voetballers kan betalen, want de Spaanse banken liggen aan het Brusselse noodinfuus, waarvan we allemaal weten voor wiens rekening dat is.

Dan de midweek. Op woensdag verscheen een hele serie interessante berichten. Laat ik er drie uitpikken, die naar mijn mening het meest veelzeggend zijn. Allereerst het bericht van grootscheepse uittocht van Hongaarse jongeren naar het buitenland, waaronder Nederland. In amper twee jaar tijd verdriedubbelde het aantal jonge Hongaren dat het land ontvlucht. Geen werk, geen uitzicht op werk, wel bittere armoede. Geen mens verlaat zomaar zijn eigen geboortegrond, dan moet de nood hoog zijn. Maar de EU zou toch voor werk en welvaart zorgen? Tenminste, dat werd ons altijd voorgehouden door Brussel. De feiten lijken te wijzen op het tegendeel...

Ander opvallend bericht op de woensdag was de waarschuwing van het IMF, dat er een tweede mondiale financiële crisis dreigt als het gevoerde 'losse monetaire beleid' niet snel wordt ingeperkt. 'We bevinden ons op onbekend terrein', zei IMF-directeur Viñals daarover. Nou, zo'n uitspraak geeft echt vertrouwen voor de toekomst...

En op woensdag verraste eurocommissaris Neelie Kroes vriend en vijand door 'niet uit te sluiten' dat ze nóg een volgende termijn wil aanblijven als commissaris in Brussel. U denkt misschien 'kennelijk heeft ze haar zakken nog niet genoeg gevuld'. Nu zal dat ongetwijfeld ook meespelen, maar persoonlijk denk ik dat het haar eerder om de macht gaat. 'Dit werk is het meest fascinerende wat ik ooit heb gedaan', kirde mevrouw Kroes, eraan toevoegend dat ze kon kiezen uit vijf verschillende portefeuilles en dat ze zelf had gekozen voor de Digitale Agenda. Gek, want ik meen me te herinneren dat ze destijds, bij de portefeuille wisseling, nogal beteuterd had gekeken toen men haar portefeuille 'mededinging' afnam. Los daarvan, ik denk dat het heel goed zou zijn als deze 71-jarige uit het centrum van de macht zou worden weggehaald en in een privaat rusthuis haar memoires gaat schrijven. Dat private rusthuis kan ze makkelijk betalen uit de berg belastinggeld, die de burgers deze ongekozen ambtenaar jarenlang hebben betaald.

Dan de donderdag. Opnieuw een Nederlands-Brusselse ambtenaar in het nieuws. Ditmaal good old Ria Oomen, europarlementariër voor het CDA. Zij wil de nieuwe Europese Ombudsman worden. Los van het feit, dat dit een chirurgische ingreep veronderstelt, heeft mevrouw Oomen 'pretty stiff competition out there', want eerder deze week gaf ook onze nationale ombusdman, de heer Alex Brenninkmeijer, te kennen ook wel iets te zien in die Brusselse baan. Kandidaten hebben tot 8 mei de tijd om hun voordracht definitief te maken, het zal me benieuwen.

Tot slot vandaag. Bij het sluiten van het schrijven van deze column was het voorlopig opvallendste nieuws voor mij de nasleep in met name de internationale media van de opvallende uitspraak, gisteren, van BUZA minister Timmermans, dat er geen verdragswijziging nodig is voor de beoogde Banken Unie. Vooral zijn argumentatie was daarbij interessant: 'In een tijd van crisis kan de EU zich geen stilstand veroorloven door een langdurig proces van een verdragswijziging'. Zo, zo, meneer heeft haast? Waarom dan wel? Timmermans: 'Een verdragswijziging kost wel vijf of zes jaar. Een beperkte verdragswijziging kan snel uitdijen tot een ingrijpende wijziging..' Juist ja, I say no more.

Dat was het weer voor deze week, het wordt aftellen tot 22 mei volgend jaar, want dan pas kunt u uw stem uitbrengen tegen het afbraakbeleid van Brussel.