De terugblik op (de moord op) Pim Fortuyn laat zien dat we in tien jaar tijd helemaal niets zijn opgeschoten.
De Groene Amsterdammer verkoopt zijn laatste nummer met de cover 'De puinhopen van Pim - 10 jaar na de moord'. Het weekblad zet vervolgens in twee bijdragen uiteen waarom de politiek thema's als immigratie en veiligheid strak moet negeren. Geert Wilders wordt met een zichtbaar mentaal uitgedaagde kiezer op de foto gezet om het beeld van een stompzinnige partij te vergroten. Vijftien 'politieke junkies', een term geleend van een zeer elitair, progressief georiënteerd festijn in debatcentrum De Balie, beschouwen de erfenis van Fortuyn. De conclusie van onder meer Dick Pels (GroenLinks) Ewald Engelen (GroenLinks), Patrick van Schie (VVD) en René Cuperus (PvdA) mag verrassend heten. Niemand velt een expliciet negatief oordeel, of doet dat hoogstens omfloerst. Terwijl er - zo weten we inmiddels - wel degelijk gevaren kleven aan het mobiliseren van een amorfe maatschappelijke onvrede met behulp van polariserende 'frames'.
Jolande Sap was al een week eerder in NRC Handelsblad. In een bijdrage die om onduidelijke redenen pas een week later op de site kwam te staan, noemde de beoogd GroenLinks-lijsttrekker Pim Fortuyn een gevaarlijke opportunist. Hij was een enorme relnicht. Zo visionair was die man niet. Wat de partijleider van nota bene Tofik Dibi het recht geeft om Fortuyn een 'relnicht' te noemen, is mij niet duidelijk. We mogen er nu in ieder geval van uitgaan dat homo's niets te zoeken hebben bij GroenLinks. Minder verbazingwekkend is het dat uitgerekend Sap tien jaar later met deze uitspraken komt. Ze is niet voor niets partijgenoot van Fortuyns moordenaar Volkert van der Graaf.
Televisieprogramma
Andere Tijden, een co-productie van NTR en VPRO, maakte gisteren een gênant lacherige aflevering over Fortuyn. Op een toon die nauwelijks te onderscheiden was van die van een weinig schuldbewust kind dat een lieveheersbeestje heeft geplet, ging het programma nog een keer over het lijk van Fortuyn heen. Achteraf is het wel heel opvallend dat vrijwel alle buitenlandse journalisten ervan overtuigd waren dat Fortuyn een racist was.
Wie heeft ze dat toch wijs gemaakt?En vandaag sluit NRC-columnist Frits Abrahams de rijen. Hij wil nog even wat kritisch zeggen over Fortuyn omdat hij dat nog niet had gehoord de afgelopen dagen. Ik vermoed dat hij graag zou willen dat hij alleen maar positieve dingen heeft gelezen, zodat hij er een flinke straal lauwe pis overheen kon leggen. Dan heb ik nieuws voor Abrahams: het is hem gelukt. Zoiets stupides heb ik in maanden niet gelezen. Hij maakt zich druk om de term 'vijfde colonne' en gaat mee in de de spin die Tofik Dibi (ja, daar hebben we hem weer) eraan geeft. Ik wist niet wat een vijfde colonne was, ik moest het googelen. Maar dat was ik dus volgens hem. Mijn vrienden, mijn klasgenoten, mijn buren, mijn familie, citeert Abrahams Dibi. Nee, lieve mensen, die vijfde colonne is de horde straatterroristjes die Nederland naar de verdommenis wil brengen, zoals Fortuyn het pleegde te zeggen. Marokkaanse jongens die Fortuyn in de darkroom tegenkwam (hallo Tofik), hoorden daar juist niet bij.
Maar ja, de verschillige progressieveling leest wat hij wil lezen.
Ik vrees met grote vreze dat we nog een moord nodig hebben voordat deze figuren het écht gaan leren.