Wat voor actie tegen kindermishandeling?

De overheid faalt in de aanpak van kindermishandeling. Dit bleek vorige week uit de brandbrief van de ombudsman voor minderjarigen Marc Dullaert en uit het feit dat er zo'n 119.000 kinderen jaarlijks mishandeld worden. Nu komen minister Ivo Opstelten (Veiligheid en Justitie) en staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten (Volksgezondheid) met een actieplan, zoals Michael al schreef in de Koffiehoek. Op zich zo slecht nog niet, maar zo'n actieplan blijft natuurlijk symptoombestrijding.

In het plan ligt onder meer geschreven dat probleemgezinnen eerder een hulpverlener op bezoek krijgen en rechters eerder verplichte hulp bij het opvoeden mogen opleggen. Ook maakt het kabinet ruim 1 miljoen euro extra beschikbaar voor het uitvoeren van het huisverbod, zodat gemeenten daders van huiselijk geweld gedurende 10 dagen uit hun huis kunnen zetten.

Al met al lijkt dit niet veel meer dan 'normalisering'. Hulpverleners moeten vaststellen in hoeverre de ouder(s) abnormaal is/zijn en vervolgens wordt er 'hulp' opgelegd om het gezin weer in het gareel te krijgen. Met een uithuisplaatsinkje van 10 nachtjes en een gesprek of 3 met de psych, moeten vaders losse handjes wel weer wat tot bedaren zijn gekomen.

En dat zal best werken. Voor de korte termijn. Maar het probleem ligt natuurlijk veel dieper. Want ook de ouders van de 119.000 jaarlijks mishandelde kinderen willen ten diepste gewoon het beste voor hun kind. Ze weten alleen niet (altijd) hoe.

Veel ouders vandaag de dag ervaren onmacht in de opvoeding van hun kinderen. En het gemiddelde gezin kan weinig hulp verwachten vanuit de kerk, gemeenschap of andere stevige sociale verbanden. De enige steun die ze ervaren komt van SBS6: zien dat het altijd erger kan.

De vraag die de politiek zich zou moeten stellen is denk ik veel minder: hoe organiseren we de hulp rondom mishandelde kinderen? maar juist: hoe kunnen we de hedendaagse ouder handvaten bieden voor een degelijke opvoeding?

 

 Foto: www.photobucket.com door soubi202