Ik heb echt met verbijstering dit verhaal zitten lezen. Een 68-jarige Marokkaanse man steekt z'n vrouw dood met 49 messteken. Zij zou mogelijk van hem willen scheiden. De kinderen blijven pal achter hun vader staan en zeggen: ‘In deze zaak is niemand zo hard geraakt als wij en onze vader’.
Het is echt een absurd verhaal en dat maakt het ook lastig om met zekerheid te kunnen zeggen wat zich hier nou precies (en om welke reden) heeft afgespeeld. Medio 2019 komt de man bebloed aan op het politiebureau. Er zat een flinke snee in zijn duim en de man zou gewond zijn geraakt toen zijn vrouw een gevallen mes wilde oppakken. Maar toen de politie kwam kijken, lag daar een morsdode vrouw in een flinke plas bloed in de gang!
We spoelen even door: In de rechtbank wil de man het eerst over z'n duim hebben. De rechter heeft het echter liever eerst over de 49 messteken en de doorgesneden keel van z'n vermoorde vrouw. Hij verklaart via een tolk dat z'n hersens 'tak tak' deden en zeiden dat hij een mes moest halen om haar te steken. Dit duurde volgens de officier véél langer dan de man beweerde. Volgens de advocaat van de man lijken 'verkeerd voorgeschreven medicijnen' de boosdoener te zijn geweest.
Het klinkt allemaal als een slecht horrorscript. Maar wat misschien nog wel vreemder is, is dat zijn kinderen hem dus volledig steunen. Die gaven namelijk een slachtofferverklaring waarin ze eigenlijk wijzen naar falende instanties en niet naar papa de mommykiller. De advocaat vermoedt dat de kinderen dit zeggen omdat ze verwachtten dat de schoonfamilie geld zou eisen van de vader, en dat is natuurlijk zielig (voor hun, want dat is hun erfenis).
Het enige wat dus écht overduidelijk naar voren komt in dit voor de rest volstrekt onduidelijke verhaal, is dat zo'n beetje alle betrokkenen puur handelen uit narcisme en eigenbelang. Walgelijk!