Hoewel de Indiase betrekkingen met het Westen gestaag verbeteren blijkt het land instinctief nog altijd niet-gebonden. Zo weigert New Delhi deze week een Westers embargo van Iraanse olie te steunen. Hoewel de bilaterale betrekkingen met Iran een rol spelen gaat het vooral om binnenlandse politiek.
Dit jaar vinden verkiezingen plaats in een aantal belangrijke Indiase swing states. De uitslagen zullen de toon bepalen voor de parlementsverkiezingen van 2014. De conservatieve oppositiepartij doet het goed in de peilingen. De regerende Congrespartij van premier Manmohan Singh wordt geplaagd door schandalen die met de stedelijke middenklasse van stem doen veranderen. Zij willen dat eindelijk de corruptie aangepakt wordt en de regelgeving voor kleine bedrijven wordt versoepeld.
Zonder de stem van de middenklasse kan de Congrespartij het zich niet veroorloven om ook steun in het achterland te verliezen. Kiezers hier leven van dag tot dag en maken zich vooral druk om stijgende voedsel- en brandstofprijzen. Wanneer India minder Iraanse olie zou importeren lopen de prijzen verder op en beginnen de armen en de boeren zich druk te maken. Dat strookt niet met het imago van de linkse Congrespartij die zegt op te komen voor de onderklasse.
Er is een tweede politieke reden voor de Indiase neutraliteit inzake Iran. Sjiitisch stemmers in India doen het economisch redelijk goed en zijn niet loyaal richting één van de twee grote partijen. De rechtse BJP is er de afgelopen jaren in geslaagd de sjiieten bij meerderheid voor zich te winnen. De Congrespartij wil de sjiitische kiezer niet voor het hoofd stoten met een boycot van olie uit overwegend sjiitisch Iran.
Het gaat niet alleen om politiek. India koopt dagelijks meer dan driehonderdduizend vaten olie van Iran en ziet graag enige balans in de regio, zeker nu de soennitische landen onder aanvoer van Saoedi-Arabië hun positie versterken. Maar India is ook een democratie waar stemmen gekocht worden met beloften of soms letterlijk. All politics is local.
Foto:
Witte House / Pete Souza