VVD-coryfee Hans Wiegel heeft de eer de formatie in Noord-Brabant te leiden. Dat is mooi, zou je zeggen: een rechtse VVD'er die de toon zet. Dat móét wel een mooie centrumrechtse coalitie opleveren.
Nou, niet helemaal.
Wiegel heeft namelijk in al zijn wijsheid besloten dat de VVD en het CDA maar eens moeten praten met, jawel, de Socialistische Partij.
U weet wel, die club van, voor en door maoisten.
De VVD moet coalitiepartner worden in de zuidelijke provincie omdat deze partij bij de afgelopen verkiezingen de grootste werd. Voor het CDA geldt dat deze weliswaar gehalveerd werd (beetje vervelend), maar zoveel heeft betekend voor Brabant dat het niet zomaar kaltgestellt kan worden. Daarnaast is het nog altijd de tweede partij in Noord-Brabant.
Klinkt logisch, geen probleem.
Goed, dan is er nog minstens één coalitiepartij nodig. Er zijn verschillende mogelijkheden. Waar kiest de heer Wiegel voor?
Juist. Voor de vrolijke hardcore socialisten van de SP.
Volgens Wiegel heeft de SP onderhand bewezen dat het kan besturen. Daarnaast kunnen deze partij en de VVD tegenwoordig behoorlijk goed door één deur. Appeltje-eitje dus blijkbaar.
Het zal aan mij liggen, maar ik zie niet hoe de VVD - een partij van, voor en door liberalen - met de SP in een coalitie kan gaan zitten. Niet zonder enorme concessies te doen en een soort van tweede PvdA te worden, tenminste.
Als je als VVD ontdekt dat je het redelijk vaak eens bent met de SP moet je je niet in je handen wrijven, maar je grote zorgen maken. 'Wat doen we verkeerd?' 'Hoe kan dit?' En: 'Kunnen we die club wel vertrouwen?'
Daarnaast zou je denken dat een VVD'er zichzelf de vraag stelt: 'Hoe komt dit over op de achterban?'
Blijkbaar niet dus. Tenminste, niet als die VVD'er toevallig Hans Wiegel heet.
Het zou onbegrijpelijk zijn als deze coalitie er komt; realisme is belangrijk, maar principes ook. Als VVD mag je nooit en te nimmer een bondgenootschap aangaan met de SP; niet in Den Haag, maar ook niet in de provincie. Punt.