VVD wil 'zetelrovers' aanpakken
De liberalen willen een barriere tegen 'zetelroof.'
De VVD is er niet blij mee dat er individuele parlementariërs zijn die door een partij in de Tweede Kamer worden, maar vervolgens voor zichzelf beginnen. De afgelopen jaren zijn er steeds meer van dat soort 'zetelrovers' geweest, en de VVD heeft daar onderhand dus genoeg van.
De liberaal ziet met lede ogen aan dat Kamerleden die niet op eigen kracht maar in het kielzog van een lijsttrekker zijn gekozen, voor zichzelf kunnen beginnen met allerlei privileges. Zo krijgen ze een deel van het budget mee van hun oude partij om ondersteuning mee in te huren. „Ik heb daar toch grote moeite mee”, zegt [VVD-Kamerlid Helma] Neppérus. „Zo’n zetel hoort bij een partij.”
De afgelopen maanden zijn het vooral PVV'ers geweest die zich uit hebben gesproken tegen zetelroof. Blijkbaar staan aanhangers van die partij niet alleen. Ze kunnen in ieder geval op de steun van de VVD rekenen, en misschien ook wel op die van andere partijen.
Critici zullen stellen dat dit niet zo gek is aangezien het in het belang van die partijen is om 'zetelrovers' aan te pakken. Het zijn immers niet zo zeer kiezers als de partijen zelf die er nadelen van ondervinden als parlementariërs hun partij verlaten en voor zichzelf beginnen. Zij nemen dan spreektijd én geld met zich mee, wat ten koste gaat van hun oude partij.
Daarnaast zijn er levensvatbare partijen, aldus critici, die zich met succes hebben afgesplitst. De PVV van Geert Wilders is daar één van. Als de voorgestelde veranderingen in 2003 waren toegepast had Wilders zijn PVV in alle waarschijnlijkheid nooit kunnen oprichten. In 2004 brak hij immers met de VVD, maar hij bleef wel in het parlement. Hij zette toen Groep Wilders op, welke later veranderde in de Partij voor de Vrijheid (PVV). Ook heeft het er alle schijn van dat er een nieuwe succesvolle afsplitsing is: VNL van Bram Moszkowicz en Joram van Klaveren. Deze partij komt, ironisch genoeg, voort uit de PVV en staat in de peilingen op dit moment op twee zetels.
Tenslotte behoort niet 'elke zetel' toe aan een partij. Er zijn Kamerleden - denk in het verleden aan Rita Verdonk, maar tegenwoordig ook aan Pieter Omtzigt - die op eigen kracht in de Kamer zijn gekomen, dit door middel van voorkeurstemmen. Kunnen zijn op dezelfde behandeling rekenen als andere afsplitsingen terwijl zij wél hard kunnen maken dat ze hun positie aan zichzelf hebben te danken?
Natuurlijk staat daar tegenover dat het overgrote deel van de Kamerleden inderdaad de Kamer inkomt vanwege de lijsttrekker en de naam van de partij. Voorstanders van Neppérus' plan zullen dat als het belangrijkste argument zien om 'zetelroof' toch tegen te gaan.
