Vrouwe Justitia, Wilders en de Joden

Het OM beschouwt het immers niet strafbaar dat PvdA-leider Diederik Samsom in 2011 in NRC Handelsblad gezegd had dat Marokkaanse jongeren een 'etnisch monopolie' op straatoverlast hadden.² Partijvoorzitter Hans Spekman had in 2008 tegen Vrij Nederland gezegd: ‘De Marokkanen die niet willen deugen, moet je vernederen, voor de ogen van hun eigen mensen.’³ Volgens het OM hadden Samsom en Spekman het 'over gedrag en niet over ras.'⁴

Het besluit van het Openbaar Ministerie tot vervolging van Wilders dient in een bredere context geanalyseerd te worden. Wilders is jarenlang massaal op het internet en elders met de dood bedreigd. Dat is veel erger dan het verwerpelijke ‘minder Marokkanen’ roepen. Men had van de Nederlandse justitie zo langzamerhand massale veroordelingen van doodsbedreigers kunnen verwachten.

Dat gebeurt echter zo weinig dat het nieuws blijft als een dergelijke bedreiger met moord veroordeeld wordt. Een geval betrof de rapper Mo$heb die een nummer 'Wie iz de volgende'⁵ met doodsbedreigingen aan het adres van Wilders had gemaakt. In 2012 werd hij tot een taakstraf van veertig uur en een maand voorwaardelijk veroordeeld.⁶

Massale publieke doodsbedreigingen waren in Nederland al lang gewoon voordat Wilders beschermd moest worden. Honderdduizenden hebben ‘Hamas, Hamas Joden aan het gas geschreeuwd’. Dat gebeurde niet alleen in de stadions, maar later ook daarbuiten. Het was dan vaak ongerelateerd aan de Ajax-fans en tegen ‘echte Joden’ gericht. Daarbij komen nog de kreten van ‘Dood aan de Joden’ in recentelijke anti-Israël-demonstraties.⁷ Ook daarvoor zullen op zijn hoogst zeer weinigen vervolgd worden.

Het nieuw Wildersproces is een grote uitdaging voor de Nederlandse rechtspraak. Vrouwe Justitia heeft al eens lelijk scheelgekeken van onder haar blinddoek in een gerelateerd proces. In 2013 interviewde Mehmet Sahin, een Turkse buurtvrijwilliger en huiswerkbegeleider uit Arnhem, een aantal antisemitische Turkse jongeren in een nationaal televisie programmma. Na de uitzending werd Sahin bedreigd en door de leiders en belangrijke delen van de Turkse gemeenschap in Arnhem uitgestoten.⁸ Hij moest onderduiken en verhuisde daarna met zijn familie uit Arnhem. Slechts een van de minderjarige Hitler-bewonderaars kreeg een educatieve taakstraf. Hij had gezegd, ‘Wat Hitler met de Joden heeft gedaan, daarmee ben ik wel tevreden, eerlijk gezegd.’ ⁹ De vele bedreigers van Sahin gingen vrijuit. Volgens het Openbaar Ministerie is uit het politieonderzoek gebleken dat Sahin zich schuldig heeft gemaakt aan strafbare belediging van mensen die hem provoceerden. Hij is 'strafrechtelijk gewaarschuwd'. Als binnen een jaar weer een dergelijk incident plaatsvindt, zal Sahin worden vervolgd.¹⁰

Gezien het bovenstaande lijkt het rechtvaardig dat als de rechtbank vindt dat Wilders veroordeeld moet worden ze hem een educatieve taakstraf oplegt. Het beste lijkt dat hij een aantal preken in moskeeën moet uitzitten. Wellicht zijn salafistische hier het meest geschikt voor. Dat kost de Staat der Nederlanden misschien wat geld voor extra beveiliging. Deze uitgave valt echter in het niet bij de grote besparingen uit het verleden door het niet vervolgen van zoveel doodsbedreigers. Als de straf voor Wilders zwaarder uitvalt moet vrouwe Justitia naar een psychiater verwezen worden.

Het onderwerp van de Sahin-affaire betrof Joden. Hij merkte echter ook op dat de jonge Turken die hij interviewde behalve tegen Joden ook een enorme haat tegen Nederlanders hebben.¹¹ Het was een voorbeeld van hoe Joden -- en nu ook Israel – vaak indicatoren zijn van ontwikkelingen die ook anderen betreffen. De doodsbedreigingen in de stadions en elders begonnen met de Joden en betroffen pas daarna anderen, vooral Wilders, maar ook bijvoorbeeld Ayaan Hirsi Ali en Ehsan Jami.

Een duidelijk voorbeeld van Israel als voorloper van een algemene tendens is de vliegtuigbeveiliging. Die betrof eerst alleen El Al na de Palestijnse terreuraanslagen en pogingen tot vliegtuigkaping. Sinds vele jaren moeten echter alle reizigers op luchthavens security checks ondergaan. Vaak zijn jongeren verbaasd als ze horen dat er decennia geleden geen soortgelijke beveiligingsmaatregelen waren op vliegvelden.

Vele jaren heeft Israel zijn burgers gewaarschuwd op hun hoede te zijn in het buitenland. Onlangs heeft de Britse regering een soortgelijke waarschuwing doen uitgaan. Dit gezien de oorlog van Groot Britanie tegen de Islamitische Staat beweging.¹²

Voor wie het zien wil zijn er nu geregeld voorbeelden van hoe wat eerst Joden betreft nu ook anderen overkomt. Enkele daarvan betreffen de angst. Henri Markens is het voormalig hoofd van het Joods Lyceum Maimonides in Amsterdam. Hij zei enkele jaren geleden: ‘Wij zeggen tegen de leerlingen “doe een pet over je kippa.” Je zou dat niet moeten doen, maar de omstandigheden in Amsterdam dwingen je daartoe. Je moet handelen naar je ervaringen.’¹³

Een ander voorbeeld van angst dat eerst alleen Joden betrof: Gedurende de afgelopen zomer werd bekend dat sommige Joden het mezuzakokertje van de buitendeur hadden gehaald om te vermijden dat ze door voorbijgangers als Joden geidentificeerd konden worden.¹⁴ Later volgde een voorbeeld elders. Een school in Etten Leur laste een schoolreisje naar Parijs af uit angst voor aanslagen in de metro.¹⁵ Joodse scholen moeten al jarenlang goed overwegen wat voor buitenschoolse activiteiten ze ondernemen.

Veel verdergaand is het volgende. Net als sommige orthodoxe Joden zijn militairen aan hun kleding herkenbaar. Sinds enkele weken schrijft het ministerie van Defensie voor dat, vanwege ontvangen bedreigingen, militairen hun uniform niet in de trein moeten dragen.¹⁶

Daarna werd door het Ministerie van Financiën een soortgelijke instructie aan douaniers gegeven.¹⁷ Daarop volgden instructies dat Nederlandse militairen in het buitenland ervoor moesten zorgen dat ze niet via sociale media gelocaliseerd konden worden.¹⁸

De tijd zal leren of het een te gewaagde conclusie is dat de realiteit van de algemene gemeenschap in Nederland in de loop der jaren steeds meer bepaalde karakteristieke beveiligingsmethodes en houdingen van de Joodse gemeenschap en Israel over zal nemen. Dat hangt er ondere van af of -- met name uit bepaalde moslimkringen -- de dreigingen in Nederland veelvuldiger worden. En ook of Nederlandse jihadisten de adviezen uit het Midden-Oosten om willekeurige Nederlanders te vermoorden beginnen op te volgen.

1^ Syp Wynia, ‘Wilders’ Marokkanen-uitspraken zijn eerder smakeloos dan strafbaar.’ Elsevier, 9 oktober 2014.

2^ David Haakman, ‘PvdA-Kamerlid Samsom ontzet over overlast straattuig.’ NRC Handelsblad, 15 september 2011.

3^ Thijs Broer en Robert van de Griend, ‘Hans Spekman laat zich niet in het pak naaien,’ Vrij Nederland, 18 oktober 2008.
4^ ‘Samsom, Spekman mochten Marokkanen-uitspraken doen.’ RTL Nieuws, 9 oktober 2014.
5^ https://www.youtube.com/watch?v=NgJQF8ZzdbQ

6^ ‘Alsnog straf voor bedreiging Wilders in rap,’ Trouw, 20 september 2012.

7^ ‘Demonstranten scanderen “Dood aan de Joden”’, NOS.Nieuws, 25 juli 2014.
8^ Janny Groen, ‘Weinig steun bedreigde onderzoeker’, Volkskrant, 11 maart 2013.

9^ Janny Groen, 'Verketterd omdat ik de vinger op de zere plek heb gelegd,' Volkskrant, 6 april 2013.

10^ Ibid.
11^ Paul Toussaint, ‘Bevoegd antisemitisme,’ NIW, 1 maart 2013.

12^ Matthew Holehouse, “Foreign Office issues worldwide terrorism warning for British tourists,” Telegraph 31 oktober 2014.
13^ Manfred Gerstenfeld, interview met Henri Markens, ‘Integreren en de eigen identiteit bewaren,’ in Het Verval, joden in een stuurloos Nederland, (Amsterdam: van Praag, 2010), 181-193.

14^ Gerda Frankenhuis, ‘Nederlandse Joden huren bewaking in,’ Telegraaf, 26 juli 2014.

15^ ‘Schooluitje Parijs afgeblazen wegens angst voor IS.’ Volkskrant, 3 oktober 2014.

16^ Shari Deira, ‘Militairen moeten niet in uniform reizen: dreiging in Nederland?’ Elsevier, 25 september 2014.

17^ Pim van den Dool, ‘Nu ook advies aan douaniers: draag geen uniform buiten werktijd,” NRC Handelsblad, 27 september 2014.
18^ ‘Nederlandse militairen krijgen sociale mediawaarschuwing voor buitenland.’ Volkskrant, 24 oktober 2014.