Gedragseconoom, PvdD-kandidaat voor de Eerste Kamer en voormalig D66-senator Henriëtte Prast mag zich in de Volkskrant buigen over de kloof tussen man en vrouw. Ze hebben het maar moeilijk, want: 'Vrouwen zijn de enige groep met wie vrijwel niemand solidair is.' Het grappige aan dit artikel is dat, juist door de antwoorden die Prast geeft, vrijwel direct duidelijk wordt waar het nou door komt, dat gebrek aan solidariteit. Maar eerst moet er natuurlijk even worden gewezen op onderzoeken die 'onverklaarde inkomensverschillen' blootleggen, maar het wél presteren om totaal
verschillende sectoren met elkaar te vergelijken en dat dan even te corrigeren. Ze doen er bij de
Volkskrant zelfs nog een schepje bovenop:
"Dieper gravend naar ‘verklaarbare’ verschillen, kan een vrouw ook zomaar 455 euro per maand minder verdienen."
Direct vanaf de eerste vraag, die overigens totáál niet gekleurd is, begint het geklaag al:
Vraag: Gaap: de loonkloof. En vrouwen lijken niet eens écht boos te zijn over deze oplichterij.
Prast: "‘Nee, want dat past vrouwen niet, boosheid. Je hoort vaak: vrouwen onderhandelen niet goed, ze moeten beter voor zichzelf opkomen. Maar dat is een slecht advies. Want vrouwen die goed onderhandelen, zo leert gedegen onderzoek, worden minder vaak aangenomen. De meest waarschijnlijke verklaring is dat een vrouw die zelfverzekerd en competitief is, wordt beschouwd als lastig, als een bitch. Impliciet eist de cultuur dat een meisje bescheiden is en niet inhalig. (...)"
Ja joh, laten we direct voorbijgaan aan de mogelijkheid dat vrouwen misschien wel eens hele andere ambities in het leven kunnen hebben en gewoon direct doorgaan naar de aannames over mannen die onzeker worden bij contact met een assertieve vrouw. Direct erachteraan volgt nog zo'n mooie:
Vraag: Dé reden voor de loonkloof is dat Nederlandse vrouwen vaker in deeltijd werken. Prins Voltijd werkt vijf dagen, prinses Deeltijd drie of vier dagen. Het advies luidt: prinsesje, ga eens meer werken.
Prast: "‘Hoor je het? De vrouw lijkt weer iets ‘verkeerd’ te doen. Los daarvan, het getuigt van weinig historisch besef fulltime gelijk te stellen aan vijf dagen werk. (...) In Nederland is sinds de jaren zestig de werkweek geleidelijk van zes dagen, via 5,5 dag, nog een een halve dagen werken op zaterdag, naar vijf dagen teruggebracht."
Ook weer zoiets! Direct na iets als een persoonlijke aanval op te vatten, proberen de aandacht te vestigen op 'de noodzaak' van het veranderen de regels en 'het systeem' in jouw voordeel. En dat gewoon nóg een keer doen bij de volgende vraag:
Vraag: Vrouwen verdienen vaak minder, omdat ze in de zorg en onderwijs werken.
Prast: "‘Ik draai het om: je moet er toch niet aan denken dat vrouwen er níét zouden werken? Dan waren de huidige en te verwachten personeelstekorten helemaal niet te overzien. Daarnaast lijkt het opnieuw alsof vrouwen iets ‘fout’ doen, want werkzaam zijn in de ‘verkeerde’ sectoren."
Dat klopt, daar moet ik inderdaad niet aan denken. Maar een bankdirecteur heeft wel degelijk de juiste keuze gemaakt als hij flink wil verdienen en een meid die rijk wil worden kan de zorgsector en het baren van kinderen inderdaad maar beter vermijden.
Maar ach, zonder blikken of blozen kan 'de cultuur' gewoon de schuld worden gegeven en valt vrouwen niets te verwijten. Die moeten gewoon kinderen en een topbaan kunnen krijgen zonder consequenties. En als ze na een cultuuromslag ineens assertief zijn geworden en middelmatige mannetjes hen niet langer klein kunnen houden met rare fratsen zoals; vasthouden aan de definitie van fulltime-dienstverband; verschil in loon tussen sectoren te erkennen; en eindelijk eens ophouden met het idee te blijven opperen dat vrouwen misschien zélf eens bedrijven moeten gaan opzetten. Ja dan is de bevrijding van de vrouw echt binnen handbereik! Maar waarom verder niemand daaraan mee wil werken is en blijft een groot raadsel.
