Voormalig Telegraaf-journaliste: 'Pieter Omtzigt moet NRC voor de Raad voor Journalistiek slepen én aangifte doen van smaad en laster'

Terug naar het publiekscollege waar de asielzoeker/getuige spreekrecht opeiste. Een half uur zelfs. Pieter Omtzigt en de organisatie van de bijeenkomst voelden daar niets voor. De man kon twee minuten krijgen, daar moest hij het mee doen.

Alleen om de asielzoeker/getuige behulpzaam te zijn, om te voorkomen dat de man een tirade van een half uur ging afsteken - en gewoon omdat Pieter Omtzigt een aardige vent is - schreef de CDA'er aan Van Rijsbergen in een sms wat volgens hem de belangrijkste punten waren van zijn betoog. Geen haan die toen naar die sms kraaide. En waarom ook, er is niets bijzonders mee aan de hand.

Totdat NRC-journalisten Wilmer Heck en Andreas Kouwenhoven maanden later geluidsopname en sms door Van Rijsbergen toegespeeld kregen. Niet omdat Van Rijsbergen CDA'er Pieter Omtzigt wilde naaien, maar omdat hij de verhalen van de asielzoeker/getuige gelooft.

Heck en Kouwenhoven zagen echter een mooie bijvangst die een hoofdvangst werd. Van die ene sms sponnen zij een web aan leugens en verdachtmakingen waarin Pieter Omtzigt ervan wordt beticht bewust Russisch nepnieuws te verspreiden, bewust een nep-getuige twijfel te laten zaaien en willens en wetens het MH17-onderzoek te frustreren. Kans op een fatsoenlijk weerwoord kreeg de CDA'er niet.

Gifslang Peter Vandermeersch deed er in een hoofdredactioneel commentaar nog een schepje bovenop en eiste het vertrek van het Kamerlid. Over de column van die malloot Joshua Lievestro wil ik het niet eens hebben. Teveel eer.

Als ik in de schoenen van de CDA'er stond, deed ik niet alleen uitgebreid mijn verhaal in een andere krant of bij Pauw. Ik diende tevens een klacht in bij NRC, bij de Raad voor Journalistiek en ik stapte naar justitie voor een aangifte wegens smaad en laster. Grote kans dat dit tot een strafrechtelijk onderzoek onderzoek leidt. Er zijn namelijk grenzen.