Jolande van der Graaf neemt het niet alleen op voor Pieter Omtzigt, ze veegt ook nog eens op heerlijke en overtuigende wijze de vloer aan met het NRC Handelsblad. Het zijn zware weken voor NRC Handelsblad. De voormalige "kwaliteitskrant" is met name zwaar onder vuur gekomen nadat een stel nepjournalisten een wanstaltig artikel schreven over Pieter Omtzigt. In dat stuk beschuldigen ze het
CDA-Kamerlid ervan dat hij Russisch
nepnieuws verspreidt. Het enige probleem? Daar klopt helemaal niets van.
Dat was op zich al erg genoeg, maar vervolgens gingen de hoofdredactie van de krant en individuele columnisten ook nog eens los op de CDA'er. Hij moest opstappen, hij had zijn reputatie te ernstig beschadigd, hij had de boel bewust voor de gek gehouden. Enzovoort.
Uiteindelijk bleek er niets te kloppen van de berichtgeving van de NRC. Omtzigt had helemaal niets verkeerd gedaan en verdient juist een pluim voor zijn goede werk met betrekking tot het neerhalen van vlucht
MH17.
Hoewel ze collega-journalisten normaal gesproken niet de maat neemt moet
voormalig Telegraaf-journaliste Jolande van der Graaf het kwijt wat ze van de berichtgeving van de NRC vindt. In een mooi stuk
op haar Facebook-pagina veegt ze werkelijk op schitterende wijze de vloer aan met de nepnieuwskrant:
Terug naar het publiekscollege waar de asielzoeker/getuige spreekrecht opeiste. Een half uur zelfs. Pieter Omtzigt en de organisatie van de bijeenkomst voelden daar niets voor. De man kon twee minuten krijgen, daar moest hij het mee doen.
Alleen om de asielzoeker/getuige behulpzaam te zijn, om te voorkomen dat de man een tirade van een half uur ging afsteken - en gewoon omdat Pieter Omtzigt een aardige vent is - schreef de CDA'er aan Van Rijsbergen in een sms wat volgens hem de belangrijkste punten waren van zijn betoog. Geen haan die toen naar die sms kraaide. En waarom ook, er is niets bijzonders mee aan de hand.
Totdat NRC-journalisten Wilmer Heck en Andreas Kouwenhoven maanden later geluidsopname en sms door Van Rijsbergen toegespeeld kregen. Niet omdat Van Rijsbergen CDA'er Pieter Omtzigt wilde naaien, maar omdat hij de verhalen van de asielzoeker/getuige gelooft.
Heck en Kouwenhoven zagen echter een mooie bijvangst die een hoofdvangst werd. Van die ene sms sponnen zij een web aan leugens en verdachtmakingen waarin Pieter Omtzigt ervan wordt beticht bewust Russisch nepnieuws te verspreiden, bewust een nep-getuige twijfel te laten zaaien en willens en wetens het MH17-onderzoek te frustreren. Kans op een fatsoenlijk weerwoord kreeg de CDA'er niet.
Gifslang Peter Vandermeersch deed er in een hoofdredactioneel commentaar nog een schepje bovenop en eiste het vertrek van het Kamerlid. Over de column van die malloot Joshua Lievestro wil ik het niet eens hebben. Teveel eer.
Aangezien de berichtgeving van de NRC zo ongelooflijk leugenachtig was, schrijft Van der Graaf, moet Omtzigt wat haar betreft publiekelijk terugvechten:
Als ik in de schoenen van de CDA'er stond, deed ik niet alleen uitgebreid mijn verhaal in een andere krant of bij Pauw. Ik diende tevens een klacht in bij NRC, bij de Raad voor Journalistiek en ik stapte naar justitie voor een aangifte wegens smaad en laster. Grote kans dat dit tot een strafrechtelijk onderzoek onderzoek leidt. Er zijn namelijk grenzen.
De reden dat het CDA en Omtzigt dat niet doen is dat ze willen dat dit onderwerp overwaait. Niet omdat Omtzigt iets verkeerd heeft gedaan, maar omdat ze bang zijn dat zelfs als een rechter bepaalt dat hij gelijk heeft en dat de NRC hem besmeerd heeft, de reputatieschade blijft. Veel mensen zullen immers niet oppikken dat de NRC gedwongen werd om te rectificeren. Ze horen alleen weer de beschuldigingen en verbinden die aan hun mening over Omtzigt -- die dan ongetwijfeld negatiever zal zijn.
Daar komt natuurlijk nog eens bij dat we in Nederland de persvrijheid hebben. Daar moet je niet zomaar even aan tornen.
Maar de
woede over de berichtgeving van de NRC is natuurlijk wél terecht. De krant heeft er op los gelogen. Dat is bijzonder kwalijk; niet alleen omdat Omtzigt nou juist één van de weinige Kamerleden is die zijn taken zowaar serieus neemt, maar ook omdat de NRC de héle
media een slechte reputatie bezorgt.
