Morsi zelf zei over de macht die hij als gekozen president bezat: 'Zelfs ik als president mag mijn macht niet misbruiken om anderen mijn wil op te leggen.' Dat gold, vond hij, ook omgekeerd, dus hadden volk en leger hem niet mogen afzetten. Het klinkt heel keurig, maar let op: aan dat 'zelfs' kun je zien dat Morsi geen snars van democratie begrijpt, of wil begrijpen. Hij redeneert: eens gegeven blijft gegeven. Hij voelt alleen een morele verplichting om zich niet al te ongeremd uit te leven, zoals je als grote zus geen irritante kleine broertjes mag slaan. Maar in een democratie is de macht van een gezagsdrager over de anderen niet absoluut en ook niet van God of een andere mystieke grootheid gegeven. Die macht berust op een afspraak mét die anderen. Ze wordt om pragmatische redenen gegund.