Volkskrant praat ons schuldcomplex aan: ‘Haal je vrouwelijke Syriëgangers en hun kinderen niet terug, dan is het wachten op aanslagen’

Geen categorie06 aug 2019, 15:00
Al tijden is er een hevig debat gaande wat de overheid moet doen met vrouwelijke Syriëgangers en kinderen. Terughalen of juist berechten op de plek waar ze nu zitten? Hebben deze mensen nog wel recht op een plek binnen onze samenleving, met het oog op wat ze gedaan hebben in Syrië? Gerrit Loots schrijft in de Volkskrant dat we ze beter kunnen terughalen. Is dit wel verstandig?
Gerrit Loots is hoogleraar aan de Vrije universiteit van Brussel, Loots een heeft een tijdje vertoefd in diverse kampen waar hij psychologisch onderzoek deed. Naast veel trauma en leed constateerde hij ook iets anders: wrok en haat.

‘De moeders zeiden tegen mij: als mijn kind sterft, dan heb ik geen toekomst meer, ik ben slechts aan het overleven voor de kinderen. Dan vragen wij toch eigenlijk om aanslagen? En ze kunnen vertrekken hè, de kampen zijn niet waterdicht. Er zijn al enkele vrouwen die uit de kampen zijn ontsnapt met hulp van mensensmokkelaars. Dat is iets wat wij geregeld horen.’

Het is een opmerkelijk interview met de Volkskrant. Ondanks dat Loots een maand bij verschillende kampen is wezen kijken heeft hij de beruchte 'ISIS' kinderen niet gezien of gesproken. Toch constateert hij dat ook zij zwaar getraumatiseerd zijn. Ook blijkt uit het interview dat Loots zeer vergevingsgezind is ten opzichte van de Koerden.

‘Ze zitten in dezelfde detentiekampen, waar veel spanning en onveiligheid heerst. En door de Koerden worden ze nog altijd als IS-strijders gezien. Dat is en blijft zo.’

De Koerden zullen hier goede redenen voor hebben, maar Loots ziet het anders schijnbaar. Dit vindt Loots onzinnig, kinderen onder de zes jaar kunnen nog helemaal niet radicaliseren daar zijn ze te jong voor aldus de hoogleraar.
Door met een activistische houding door het leven te gaan probeert Loots nu de politiek te beïnvloeden. Wellicht nobel te noemen, maar hoe staat het dan met een objectieve constatering? Het zou zeer goed kunnen dat kinderen onder de zes jaar nog niet radicaliseren, maar als die kinderen eindelijk naar Nederland terugkomen en ze worden langzaamaan ouder, wat is dan het risico?
Het is een uitermate moeilijk en pijnlijk dossier. Toch zijn zulke 'experts' niet bruikbaar voor de vorming van een objectief beeld omtrent de problematiek. Ik zet 'expert' expres tussen aanhalingstekens, niet omdat ik niet geloof dat de man een zeer kundige psycholoog zou zijn maar eerder omdat Loots al direct zijn politieke standpunt kenbaar maakt. Hoe objectief is hij dan nog?
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten