Vincent Courtillot over klimaat

In het klimaatdebat zijn de belangrijkste en bekendste voor- en tegenstanders van de menselijke broeikashypothese (AGW = Anthropogenic Global Warming) bijna allemaal Angelsaksen. De laatste tijd heeft ook de Franse prof. Vincent Courtillot (geofysicus aan de Universiteit van Parijs en lid van de Franse Academie van Wetenschappen), zich nadrukkelijk in het debat geprofileerd. Hij is uiteraard vooral in Frankrijk bekend – wegens de taalbarriere echter nauwelijks in andere landen. Maar met zijn recente voordracht – in voortreffelijk Engels - voor de klimaatconferentie in Berlijn van het 'Europäisches Institut für Klima und Energie' (EIKE) is daar nu wel verandering in gekomen.

In zijn presentatie ging hij allereerst in op de onzekerheden rond de temperatuurreeksen. Omdat zij van - Climategate – Phil Jones geen toegang kregen tot de ruwe temperatuurdata, hebben Courtillot en de zijnen zelf het temperatuurverloop gereconstrueerd voor Europa en Noord-Amerika op basis van data die wèl vrij toegankelijk waren voor buitenstaanders. De aldus verkregen curves weken nogal af van die welke door het VN-Klimaatpanel (IPCC) waren gepubliceerd. Bovendien lieten zij geen CO2-vingerafdruk zien. Hij concludeerde dat er dus op dat terrein nog veel onzekerheid bestond.

Vervolgens stond Courtillot uitvoerig stil bij de opvallende correlaties die hij en zijn team hadden gevonden tussen kosmische straling, zonneactiviteit, de rotatie van de aarde en veranderingen in windsystemen. Daarbij wees hij ook op het werk van De Jager en Duhau, waaraan ik reeds verschillende malen eerder aandacht heb geschonken. Een van zijn conclusies was:

Maar in de klimaatmodellen wordt geen rekening gehouden met deze factoren. Hoe kunnen die dan betrouwbare voorspellingen opleveren? 

Meer in het algemeen was hij van mening dat op het terrein van de klimatologie het evenwicht tussen de drie pijlers van de wetenschap - waarnemingen, theorie en numerieke modellering - was verstoord. Er was te veel numerieke modellering naar zijn oordeel. Hij pleitte er voor om meer gewicht te geven aan waarnemingen.

De toon van zijn voordracht was uiterst neutraal en in het geheel niet polariserend (hetgeen nogal eens wil voorkomen bij voordrachten van klimaatsceptici). Ook in dat opzicht was zijn betoog zeer opmerkelijk.

Kijk en luister hier.

Verplichte kost voor klimatofielen van alle gezindten.