'Verzet is gerechtvaardigd, want democratie werkt niet'

Trouw laat het op borgtocht vrijgelaten groene parlementslid verklaren "dat ze niet snel overgaat tot dit soort acties", maar dat ze geen andere keuze meer zag.

Uitgerekend een parlementslid, die de tot haar beschikking staande democratische middelen laat voor wat ze zijn, gaat over tot buitenparlementair activisme. Het zijn ook echte gevoelsmensen, die groene democraten: "Ik krijg het gevoel dat de regering niet luistert, niet naar mij, niet naar de mensen in het land." Maar dan begeeft Trouw zich op glad ijs als het de gearresteerde Lucas laat spreken:

Ho, stop. Democratische middelen zijn uitgeput? Mevrouw zit zelf aan de linkse groene kant in het parlement, waar het debat over de winning van schaliegas nog in volle gang is. Op de zelfverklaarde legitimiteit van buitenparlementaire "directe acties" valt dus behoorlijk wat af te dingen. Maar klopt de versie van het verhaal wel dat Trouw hier het publiek verkoopt? Nee dus. De Britse volksvertegenwoordiger Lucas verklaarde namelijk wat anders. Iets met een totaal andere lading:

Letterlijk vertaald zegt de activistische parlementariër dat dit "verzet gerechtvaardigd is, omdat de democratie niet werkt". Dat is een bijzondere definitie van democratie. Hypocrisie viert hoogtij aan het groene front, waarbij niet op een leugentje meer of minder wordt gekeken. Feitenvrij alarmisme en sabotage uit de groene hoek voert de boventoon in het schaliegasdebat. Trouw geeft nog een staaltje vergoeilijkende agitprop weg:

Dat zegt dan een parlementariër, die de hele rataplan aan democratische instrumenten tot haar directe beschikking heeft. Terwijl tegelijkertijd de Britse premier David Cameron spreekt van een nationaal debat dat nog gaande is. De sabotage rond de Britse proefboringen hebben meer weg van acties van een drammerig clubje eco-activisten die koste wat het kost haar zin wil doordrijven. Met democratie heeft dit alleen niets te maken.

Dat het ook niet gaat om het voeren van een debat over schaliegaswinning laten twee Nederlandse parlementariërs heel duidelijk weten. Tweede Kamerlid Marianne Thieme twitterde een boodschap die niet voor een dubbele uitleg vatbaar is:

Te triest voor woorden dat een parlementariër kiest voor buitenparlementair activisme in plaats van het democratisch debat. De oud-directeur van Greenpeace en Tweede Kamerlid van GroenLinks Liesbeth van Tongeren maakte het op Twitter nog bonter:

De GroenLinkser was er dus bij toen het in Balcombe uit de hand liep; Iets met "tactics & strategics" opdoen in haar strijd tegen schaliegas. Dat wordt nog wat met haar verleden.

Het is eigenlijk ongehoord dat parlementsleden overgaan tot dit soort activisme als via democratische wegen niet eens alle mogelijkheden benut zijn om tot democratische besluitvorming te komen. En dan nog. Hier is sprake van de zin doordrijven van een groene minderheid met een drammerigheid, dat net zo democratisch is als de tweede D in de voormalige DDR. Maar goed, dit past weer perfect in het rijtje van rotsblokken storten in de Noordzee tegen vissers en het ondergraven van spoorwegen tegen nucleaire transporten; zogenaamd "ludiek", maar in potentie levensgevaarlijk en schadelijk voor de maatschappij en de economie. Voor groene gekkies is de democratie een trein, waar je het spoor van ondergraaft als dat het groene doel heiligt. Want onze democratie werkt voor hen toch al niet.