De Heere regeert, ook nu. Pas op de plaats rust dus. Het alles is in Zijn hand.
De mens in mij wil echter meer! Duiding gevraagd, want de regie op het Binnenhof lijkt op zoveel hoofden zoveel zinnen! Als kippen zonder kop buitelen de politici over mekaar heen sinds Wilders als gelegenheidsgedoger afgelopen zaterdag de stekker uit de minderheidsregering trok. Ik kan de man hooguit in de krop kijken, niet in het hart. Toch is het geen aanname, dat de populist Wilders het afgelopen zaterdag won van de gewenste realist Wilders. Over het hoe en waarom is het nodige gezegd en geschreven. Des te interessanter is het om vooruit te zien.
Inmiddels is duidelijk dat de verkiezingen op deo volente 12 september hun bestek krijgen. Toeval of niet die datum die dag is tevens de verjaardag van de geachte afgevaardigde Kees van der Staaij (SGP). Een derde zetel voor de meest christelijke partij van NL zou een mooi verjaardagscadeau zijn. Laat het werken van een ieder die zich bewust is van de ernstige economische en morele staat waarin Nederland verkeert er op gericht zijn om deze betrouwbare partij aan een mooie derde zetel te helpen. Maken wij een geestelijke afweging in het stemhokje straks? Hij kijkt mee over onze schouder.
Nu de mazen van wat wel en niet gewenst is in het Haagse een vlucht genomen hebben is damagecontrol het werkbare instrument van dit momentum! Opzichtig was dan ook de inmiddels in de kop gedrukte poging van o.a. de VVD, maar ook de PvdA om verkiezingen nog even snel te organiseren voor de zomer. Hare Majesteit en haar nabije onderdanen werden het er gisteravond echter over eens dat dit toch echt in september zal zijn. Volkomen terecht. Voorgaande stelt Verhagen (CDA) en Rutte (VVD) in staat met medewerking van partijen als de SGP, CU, GL, D66 en wellicht ook de gemankeerde PVV delen van de wel beklonken akkoorden in het Catshuis met succes naar Brussel te kunnen brengen deze week. Laat Rutte als demissionair minister-president daarin de leiding nemen. Dat laat onverlet dat de machtspositie van de Tweede Kamer gegroeid is, maar om nu al vol op het orgel verkiezingsretoriek te ventileren is ongeplaatst en ongepast ook naar de weldenkende kiezer toe. Zijn de gents in staat nog even het landsbelang te laten prevaleren boven het partijbelang? Ik hoop het. Voor campagne voeren is nog tijd zat immers.
In dat licht is het interessant te onderzoeken of de diverse partijen hun zaakjes op orde hebben. Kortom zijn zij verkiezingsproof?
Beginnen we bij de confessionele partijen. Degelijkheid en betrouwbaarheid staan zoals altijd fier overeind bij de mannenbroeders van de SGP. Sinds de oprichting van de partij in 1918 heeft de SGP ook nog nooit zoveel invloed gehad op een kabinet als in de afgelopen 1,5 jaar! Alleen al daarom is het doodzonde dat de PVV de stekker uit deze regering heeft getrokken. De invloed op een volgende regeringscoalitie zal vermoedelijk minimaal zijn, zeker als een gruwelijke paarse variant de Januskop op zou steken! Wilders joods-christelijk? Laat me niet lachen! De SGP kan met opgeheven hoofd de verkiezingen in. Intern heeft men de zaakjes op orde en extern mag alles erop gericht de zo vurig gewenste derde zetel in de wacht te slepen, Zo God het wil.
Voor het CDA zijn de vooruitzichten somber. En niet alleen in de peilingen. Al eerder deze week twitterde ik (
http://Twitter.com/BrouwerBert) dat het risico om te worden vermalen tussen enerzijds VVD/PVV en anderzijds de SP/PvdA levensgroot is. Het enige positieve dat er op dit moment te melden is over de christendemocraten is dat men nog even adempauze heeft en dat de partij een uitstekend georganiseerde achterban heeft, vooral in de provincies. Men zal echter snel aan de bak moeten. Op de eerste plaats moet er nu echt middels een ledenraadpleging een lijsttrekker worden gevonden. Dat het snel kan, zagen we bij de PvdA. Van de prominenten die nu op het punt staan toe te happen, het hoofdbestuur komt vandaag bijeen olv. Ruth Peetoom, dicht ik Henk Bleker ondanks Maurogate, de meeste kans toe. Marja van Bijsterveldt is aardig, maar een B-keuze. Droomkandidaten zoals Camiel Eurlings en Jan Kees de Jager happen wederom niet. Welnu blijf dan maar ontbijtkoek happen zou ik zeggen. Ergens krijg je toch het gevoel je af te vragen hoe diep die christendemocratische genen zitten in deze twee personen? Persoonlijke afwegingen mogen aan hun keuzes ten grondslag liggen, doch ergens wringt het. Van Haersma Buma dan misschien? Hij weet de zaken uitstekend onder woorden te brengen, maar is het ook een authentieke stemmentrekker?
De ChristenUnie. Deze partij zal opnieuw Arie Slob naar voren schuiven. Net als de SGP heeft men de zaakjes op orde. Ook de CU wil hervormen: HRA, woningmarkt, ontslagrecht. Tornen aan ontwikkelingssamenwerking wil men liever niet. Terecht. De allerarmsten zijn nog altijd armer dan de armen in dit land. Efficienter met ontwikkelingsgelden omgaan is wel een pre. Daar liggen ook al plannen voor in de kast. Wel heeft de CU de neiging meer in de schoot van de overheid te leggen daar waar het gaat om wat wel en niet tot het takenpakket behoord van vadertje staat. Hier wijkt het geluid af van de sociaal-economische agenda van de SGP en CDA die meer een overheid voorstaan die zich beperkt tot kerntaken . De overheid als absoluut schild voor de zwakken staat bij alle drie de christelijke partijen nog altijd manifest op de wapenschilden. De linkervleugel van het CDA zou echter zo kunnen fuseren met de CU. Op medisch ethisch terrein lopen de belangen van CU en het CDA weer uiteen en verkeert de CU weer op meer amicale voet met de SGP dan het CDA. Dat die laatste partij op medische ethisch terrein een verwaterde indruk maakt is treurniswekkend.
Dan de seculiere vrinden.
De PvdA heeft vooralsnog Diederik Samsom in het rode hart gesloten. Tegenkandidaten blijven vermoedelijk uit. Links op het orgel zal het worden bij de PvdA, al was het alleen maar om de SP de wind uit de zeilen te nemen. Valkuil voor Samsom is zijn eigen hijgerigheid. Het jonge en onbesuisde is er nog niet vanaf. Dat kan spontaan overkomen, maar garandeert ook (woordelijke) valkuilen. Zijn uitglijder in Domstad indachtig.
De SP heeft met Roemer electoraal goud in handen. Men vist niet alleen in de kiezersvijver van de PvdA, maar zal ook ontevreden PVV kiezers gaan paaien nu. Zetelwinst gegarandeerd! Wie breekt die betaalt en Wilders zal sowieso kiezers gaan verliezen nu hij zijn club naar grote waarschijnlijkheid vleugellam de oppositie in gaat loodsen. Kan het boegeroep zonder enige verantwoording te hoeven nemen vanaf de zijlijn weer aanvangen namelijk! Het verval van de PVV is sowieso op lokaal en provinciaal (Limburg) al ingezet. Of zou de grote bleekblonde leider toch zn biezen naar zijn geliefde States gaan pakken zn organisatie in ontreddering achterlatende? De geruchten gaan. Wilders is onberekenbaar en daardoor ook onbetrouwbaar. In ieder geval kan de SP met een gerust hart de verkiezingen in.
Mannetje Pechtold van D66 staat ook te trappelen. De gekozen burgemeester is weer afgestofd en 10 zetels of meer moeten erin zitten. Eigenlijk is elke zetel er een te veel voor de vijanden van het Kruis. Maar dat geldt eigenlijk voor elke cultuurrelativistische partij. Likkebaardend staan Sap (GL), Samsom (PvdA) en Pechtold natuurlijk klaar om Rutte naar links te trekken om zodoende Paars weer uit de doden op te wekken. Dat is iets wat christelijk Nederland moet doen kokhalsen, want reken maar dat de wraak op de remmende invloed van de SGP op het landsbestuur in de voorbije periode, zoet zal zijn! Met vereende krachten zal men de kans schoon zien het zelfbeschikkingsrecht op elk denkbaar terrein van het leven tot op ultieme hoogten, waar schijnbaar geen God meer is te ontwaren, aan te jagen!
De VVD. Rutte zal zich vermoedelijk gaan ontpoppen als staatsman die het allemaal zo goed bedoelde. De PVV brak echter. De VVD doet het uitstekend in de peilingen. Vandaar ook de opzichtige poging van Stef Blok (fractievoorzitter) om verkiezingen er nog even snel door te jassen voor de zomervakantie. Tenzij het CDA nog een onverwachts konijn uit de hoed tovert in de vorm van de ultieme lijsttrekker zal de VVD in september wederom de grootste worden. De premierbonus is dan de extra te verzilveren winst. Rutte mag dan opnieuw een kabinet formeren en dat is een niet benijden klus.
Tenslotte GroenLinks. Binnen deze partij dopt men de eigen sappige boontjes. Dat heeft er mede toe geleid dat met Jolande Sap de partij teruggezakt is tot circa vijf zetels in de laatste peiling. Sap zou het als hoogleraar aan de VU goed doen, maar als politica komt ze toch vooral zeurderig over. Een debater als la Halsema zal het nooit worden. Het risico voor GL is de positie waarin de partij zit. Men dreigt in de stembusstrijd vermalen te worden tussen de PvdA en SP. En als men uit het andere sociaal liberale vaatje zal gaan putten dan vindt Sap haar meerdere in drammertje Pechtold.
Eindig ik zoals ik begon:
De Heere regeert, ook nu. Pas op de plaats rust dus. Het alles is in Zijn hand.
De auteur van dit stuk is ook actief op Twitter.