Naar aanleiding van het artikel op Dagelijkse Standaard over de hogere kosten van startersauto's en de impact op mobiliteit, vanwege de verhoging van BPM-tarieven, heeft Liesbeth van Tongeren (voormalig Kamerlid namens GroenLinks) gereageerd met een 'Ja, maar...' Van Tongeren gaf ons een lijstje met parlementaire dienstverlening om te laten weten dat ze toch alles heeft gedaan om de verhoging van prijzen van startersauto's te voorkomen in de zogenaamde autobrief(!).
In een Tweede Kamer dat langzaam naar rechts opschuift, laten linkse volksvertegenwoordigers zich knollen voor citroenen verkopen verkopen. Het voortdurende gedram van Klaver over het klimaatakkoord en de aandoenlijke opzet van een klimaatrechtvaardigheidscongres van de SP, laten zien dat deze partijen duurzaamheidsidealen hebben, maar niet in staat zijn te sturen als het er echt toe doet. Nee, de coalitie maakt de dienst uit en dus zullen de SP en GroenLinks moeten slikken dat ook de startersauto's fiks duurder worden. En dat is logisch, want de klimaatplannen zijn een politieke strijd waarbij de inzet is om zo min mogelijk lastenverhoging op het bord te krijgen bij de reductie van CO2-uitstoot.
Dat politici denken dat de minima niet hoeven mee te betalen aan het klimaatproject is dan ook hopeloos naïef. We hadden het Liesbeth al eerder op een briefje moeten geven: 'op deze manier meewerken aan het klimaatverhaal gaat heel veel geld kosten'. De rekening voor een schamele 0,0-nogwat effectiviteit in verminderde temperatuurstijging laat mensen achter de oren krabben. Waarom doen we dit nog maar precies? Is dit wel realistisch? Het wordt tijd dus dat de klimaatstrategie wordt heroverwogen. Daarvoor kan het kabinet niet in een paar rondetafelgesprekken tot plannen komen, want het Klimaatakkoord van Parijs (2015) wordt op deze manier een compleet fiasco.
https://twitter.com/GroenLiesbeth/status/1058689037823852544
Vooralsnog lag de focus op preventief klimaathandelen. Dus het voorkomen dat de temperatuur zou stijgen, omdat dit een belangrijke factor is in droogtes en extremer weer. Maar, de tijd van voorkomen is beter dan genezen lijkt achter ons. Die stijging kan waarschijnlijk toch niet worden voorkomen en dus is het noodzaak voor een plan b. Tenminste voor liefhebbers van de planeet. Niet het voorkomen van klimaatverandering, maar het mitigeren van de risico's. De gevolgen dus. Dat zou het doel moeten zijn. Laat die CO2-obsessie los, want dat gaat alleen maar ellende opleveren. Oplossingen zijn hogere dijken, voldoende waterreserves en andere innovaties. Dit besef moet nu toch zo langzamerhand binnenkomen in Den Haag.
Het is daarom ook grappig dat mevrouw Van Tongeren heeft meegewerkt aan een verhaal waar ze nauwelijks invloed op had. Een brief sturen is wel een hele schamele wijze van volksvertegenwoordiging. GroenLinks dramt al jaren over klimaatverandering, waarbij de CO2-reductie obsessie nu dus leidt tot verminderde mobiliteit bij de minima. Tja. En ik maar denken dat die linkse partijen opkwamen voor zij die het moeilijk hebben. Ik heb nog veel te leren.