Van een Nederlandse Kapitein

Geen categorie12 mei 2014, 15:51

Zeg Samson, luister 's, 

 

Stel je voor... 

Je bent met je gezin in je camper op een lange reis in Verweggistan als je in de 

gaten krijgt dat er 20 man in snelle auto's al brullend met machetes en AK-47’s 

uit de ramen hangend achter je aan jagen. Je vrouw doet de deur van jullie 

campertje op slot en je geeft plank gas. Maar de andere auto's zijn sneller en ze 

halen je in. 

Je gezin ligt inmiddels bibberend op de vloer van de camper omdat ze daar de 

minste kans lopen getroffen te worden door rondvliegende kogels. De wegpiraten 

enteren je voortrazende camper door rijdend met enterhaken op het dak te 

springen. Je gezin verstopt zich onder de banken, maar jij kunt het stuur niet 

loslaten. Je voelt je verantwoordelijk voor je gezin en wilt geen ongelukken. 

Via het dakraampje klimmen de piraten naar binnen. Nadat één van de 

wegpiraten, high gekauwd op de qat, een pistool op je hoofd zet stop je langs de 

kant van de weg. Je wordt vastgebonden op je chauffeursstoel en de wegpiraat 

vraagt raaskallend waar de kluis is. Je reist met een credit card, zonder cash 

geld en dat probeer je de totaal van de wereld handelende malloot uit te leggen. 

Zijn wereld zit anders in elkaar, hij weigert te geloven dat je zonder geld op pad 

bent gegaan. Uit zijn broekzak komt een combinatie tang en zonder pardon knipt 

hij je pink af. Je brult van de pijn en schreeuwt het uit dat je geen geld hebt. 

Inmiddels heeft een collega piraat de banken gevonden waarin je vrouw en 

kinderen verstopt zitten. Voor jouw en de ogen van je kinderen wordt je vrouw in 

elkaar geslagen. Je kinderen gillen het uit en op het moment dat er bloed vloeit 

slaan ze dicht. De piraat die de laatste klappen uitdeelt heeft er maar weinig lol 

van want je vrouw is allang niet meer bij kennis. Het gaat ze om geld. 

Vanaf het moment dat je kinderen zich realiseren dat papa ze niet beschermen 

kan raken ze in shock. Ze zitten bibberend in een hoekje en beseffen niet meer 

wat voor drama zich voor hun gesloten ogen ontvouwt. 

Inmiddels valt je ringvinger met trouwring voor je voeten op de grond. En terwijl jij 

brult van de pijn verwijdert de piraat nonchalant de gouden ring. Nadat je ook je 

middelvinger kwijt bent geraakt begint het bij de man te dagen dat je inderdaad 

geen geld hebt. 

De strategie wordt gewijzigd. Je kinderen worden vanuit de camper naar de 

auto's van de piraten gesleept. Je kunt nog net zien dat ze elk in de achterbak 

een andere auto worden gegooid, niet bij elkaar. Daarna wordt je camper 

volledig leeggeplunderd. Alle dierbare en kostbare dingen worden weggedragen 

uit wat, voor een paar maanden, een gezellig thuis zou zijn. De matrassen, de 

magnetron en zelfs het kooktoestel worden uit je camper gesloopt. De foto waar 

je gezin op staat wordt uit het lijstje gehaald. De foto zegt ze niks, maar het lijstje 

is wel leuk. 

De rabauwen lopen zo vaak over je vrouw dat je je afvraagt of ze nog leeft. En 

als je camper niets meer is dan een paar kale wandjes krijg je van de piraat die 

je vingers heeft afgeknipt een brief in keurig Engels. Je krijgt je kinderen alleen 

terug als je losgeld betaalt. 

 

Nadat ze weg zijn duurt het uren voor je vrouw weer bij kennis komt. Al die tijd 

ben je machteloos want loskomen is er niet bij. Hoe jij je tijdens die periode zou 

voelen moet je zelf maar bedenken. Eenmaal bij kennis blijkt ze nog in staat om 

je boeien los te snijden. Zelf ben je er wonderwel aardig vanaf gekomen. Je bent 

dan wel drie vingers kwijt, maar verder gaat het wel. De piraten hebben zelfs een 

verbandtrommetje laten staan. 

Dan begint het te dagen... Jij moest het overleven, het is de bedoeling dat jij je 

goed realiseert dat er losgeld betaald gaat worden. Want al heb je dan geen 

cash op zak, op je bankrekening staat vast genoeg. Je vrouw mocht ook niet 

sterven. Nu kan zij je er de rest van je leven aan helpen herinneren dat jij je 

gezin niet kon beschermen. 

 

In de maanden er na leef je niet, je overleeft. Je vrouw heelt wel, maar geneest 

niet. En onze regering betaald geen losgeld voor gijzelaars. 

Na maanden onder spanning overleeft te hebben, met een gevoel dat je niet 

eens onder woorden kunt brengen, krijg je te horen dat je kinderen ontzet zijn 

door een militaire eenheid van het land waar ze vastgehouden werden. Opnieuw 

is er geschoten en een hoop geweld gebruikt, maar ze hebben het overleeft. Een 

stel van de piraten zijn gevangen genomen en worden naar Den Haag 

overgebracht om op het internationaal strafhof  berecht te worden. 

 

Al die maanden heb je jezelf hoop gegeven dat alles goed zou komen. Ondanks 

dat je jezelf een ongelooflijke zwakkeling voelt heb je je vrouw die zelfde hoop 

proberen te geven. En nu komen je kinderen eindelijk naar huis. 

Ben je opgelucht, blij, zijn je zorgen voorbij. Vergeet het maar. Met je kinderen 

komt het nooit meer goed. Echt nooit meer. De vrolijke blik in hun ogen is 

verdwenen en vervangen door eentje die voorlopig niets anders dan angst 

uitstraalt. Ze zijn getekend voor het leven en elke dag dat je ze ziet wordt je er 

aan herinnerd. Je voelt je geen vent meer, geen vader, maar een verslagen 

zwakkeling. Het enige wat er door je hoofd blijft malen is; "waarom?". En op die 

vraag zul je nooit een bevredigend antwoord vinden. 

 

Je gaat met heel je gezin in therapie en wonderwel gaat het na verloop van tijd 

beter met jullie. Er worden wat schooljaren gemist maar je vrouw toont begrip 

voor het feit dat jij je gezin niet hebt kunnen beschermen. Jij hebt je afgevraagd 

of je je gezin met een geweer had kunnen verdedigen, maar de therapeut heeft 

je ervan proberen te overtuigen dat geweld niets oplost. Hij probeert goed te 

praten wat niet goed te praten valt. En zelfs jaren later overheerst nog steeds het 

gevoel van onmacht. 

 

De piraten worden berecht en komen in een Nederlandse gevangenis terecht. In 

dit paradijs-achter-muren waar ze flink minder risico lopen dan thuis weten ze 

zich redelijk te gedragen. Als ze na drie jaar vrijkomen vragen ze asiel aan, want 

in hun thuisland is het niet veilig. Een maand later wonen ze in jouw land, in jouw 

dorp en in jouw straat. In de gevangenis hebben ze redelijk Nederlands leren 

spreken en als je ze nu tegenkomt als je je hond uitlaat zeggen ze met een licht 

accent vrolijk "Hallo!". Zij weten allang niet meer wie jij bent want het ging ze niet 

om jou. Ze hebben niet gezien wie de personen waren van wie ze de levens 

voorgoed geruïneerd hebben. Het ging ze alleen maar om je geld. Het was niet 

persoonlijk bedoelt. 

 

Maar misschien heb ik het helemaal mis. Nu ik dit relaas schrijf en het er met 

mijn bemanning over heb wordt ik er op geattendeerd dat je gescheiden bent. En 

misschien geef je geen lazer meer om je ex want om je eigen volk geef je 

blijkbaar ook niet. Als het aan jouw partij ligt verworden wij tot zwakkelingen die 

zich niet kunnen weren tegen een wereld zoals hiervoor beschreven. En die 

wereld is heel erg echt. 

 

De therapeut heeft gelijk, geweld lost niets op. Maar wij hier aan boord hoeven 

ook niets op te lossen, wij willen ons werk doen en overleven. 

Eenzijdig geweld gericht tegen burgers doet heel veel schade, kijk maar eens 

naar hoe je gezin er in bovenstaand verhaaltje aan toe is. Als je toch de banden 

van die achtervolgende auto’s lek had kunnen schieten was het wellicht anders 

afgelopen. Iedereen had het kunnen overleven, en jij had niet met je gezin jaren 

in therapie gehoeven. In plaats daarvan zou je gezin trots op je zijn geweest, 

omdat je in staat bleek ze te beschermen tegen een stel heel gemene echte 

piraten. 

 

Voor mij is bovenstaand verzonnen verhaaltje een werkelijk bestaand dagelijks 

risico. Als kapitein vaar ik met mijn soms 27 koppen tellende internationale 

bemanning door piraten gebied. Met regelmaat zijn 6 tot 8 van die koppen 

Hollandse stagiaires van soms 18 jaar jong. 

Ik doe m’n werk, net als de bemanningen van al die andere koopvaardijschepen, 

een andere route is er niet en ik moet door dat gebied om m’n bestemming te 

bereiken. En jij belet mij om mijn bemanning te verdedigen en de nodige 

bescherming te bieden. 

 

Een piraat is iemand die zich onttrokken heeft aan de wet en is daarmee een 

'outlaw'. De risico's van zijn besluit om burgers aan te vallen zijn voor hem. Ik 

hoef hem niet neer te schieten voor hij mijn schip entert. Mijn taak is er voor te 

zorgen dat hij niet aan boord kan komen en hij zijn achtervolgingsactie staakt. 

Mocht hij toch aan boord weten te klimmen dan heet dat huisvredebreuk en mag 

ik me verdedigen. Maar tegen AK-47’s en machetes doe ik niets. 

Door jullie beleid is mijn enige verdedigingsmiddel een brandslang waar een 

straal water uitkomt. Om de slang te richten dien ik mijn bemanning aan dek te 

plaatsen waar de kogels om hun oren kunnen fluiten en de kans reëel is dat ze 

geraakt zullen worden. Dat risico neem ik niet. 

Sinds mensenheugenis is het de taak van de marine de koopvaardij te 

verdedigen. Vroeger voer de marine mee en waren ook koopvaarders tot de 

tanden bewapent. Ik eis dat mijn eigen land me de mogelijkheid geeft om mij en 

mijn bemanning tegen dit soort outlaws te beschermen. Ik wil in staat zijn om z'n 

motor stuk of z'n boot lek te schieten. En als de piraat zo stom is geweest om 

geen reddingvlot mee te nemen is dat zijn pakkie-an. 

De mogelijkheid om mijn bemanning en mezelf veiligheid te bieden, geef je me 

niet. In mijn ogen ben je het niet waard om ons land politiek te besturen. Je bent 

een zwakkeling en door jouw beleid maak je dat ons ook. 

 

Wees reëel Samson, een leven is niet overal op de wereld evenveel waard. En 

wat de reden ook is dat de piraat doet besluiten om z'n medemensen aan te 

vallen doet er niet toe, ieder mens heeft het recht z’n leven te verdedigen. 

En als onze regering liever niet heeft dat er wildwest situaties ontstaan, laat onze 

schepen dan verdedigen door mensen die weten hoe dat het best kan. Geef ons 

private beveiliging. Geef ons de mogelijkheid om ons ‘varend thuis’ te verdedigen. 

En reken maar dat, als het er een keer om spant, zo’n gebeurtenis ons evengoed 

niet in de koude kleren gaat zitten. Een bezoekje psycholoog kan dan echt geen 

kwaad. 

 

Voor jou en je gezin hoop ik dat je een relaas als hierboven beschreven nooit 

mee gaat maken. Maar realiseer je donders goed dat het voor sommigen onder 

ons een werkelijkheid is waar dagelijks rekening mee moet worden gehouden. 

Piet piraat van tv is in werkelijkheid zo lief niet en er loopt een kapitein rond die 

drie vingers mist. 

En als jij mij m’n Nederlandse schip met bemanning niet laat verdedigen ben je in 

mijn ogen niet meer dan een land- en volksverrader. 

 

Wees een vent Samson, ga overstag! 

 

 

Erik Fleumer, Kapitein van een Nederlands koopvaardijschip. 

 

 

Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten