Van Dissel schudt z'n ideeën zo uit de mouw, zo lijkt het wel. De quarantaine-periode van 14 dagen, voor mensen die positief getest zijn of terugkomen uit een 'oranje gebied', kan wat Jaap betreft wel naar 10 dagen: 'Dat is minder belastend, waardoor mensen zich er misschien beter aan houden.'
Hij haalt ook de cijfers aan, die zouden aantonen dat 90 procent van de mensen binnen tien dagen na een besmetting klachten krijgen. Hij voegt daar snel achteraan: "Ik wil er niet op vooruitlopen, want ik wil dat het OMT kritisch naar die data kijkt, en dat is wat momenteel gebeurt. We hopen deze week nog een advies naar het ministerie van Volksgezondheid te sturen, om te zien of dit een reëel voorstel is."
Ik zal de tegenstrijdigheid (en weer het economische motief van Van Dissels' ideeën) laten zien. Kan iemand zich nog de vraag van Femke Merel van Kooten- Arissen bij de briefing van eind maart herinneren? Over hoe het nou zat met de '24-uur klachtenvrij-richtlijn' voor cruciale beroepen:
"Als je 24 uur lang geen ziekteverschijnselen meer hebt gehad, zoals hoesten of een loopneus, dan "ben je genezen" en "kun je anderen niet meer besmetten", schrijft het RIVM op de website. De WHO heeft een strenger advies: wanneer je geen klachten meer hebt, moet je nog twee extra weken in isolatie blijven."
De WHO raadde iedereen aan om zeker twee weken thuis te blijven na besmetting. Van Dissel beweerde glashard dat men na 24 uur klachtenvrij te zijn, niet meer besmettelijk zou zijn. Maar beweerde ook dat het virus daarna nog wel kan worden doorgegeven.
"Als je de luxe hebt om dat veertien dagen te doen, dan kun je met veertien dagen ongetwijfeld zeker zijn", zegt Van Dissel. Maar hij voegt toe: "Je moet ergens een praktisch punt kiezen."
Van Dissel werpt de Tweede Kamer nu dus weer zo'n 'praktisch punt' voor de voeten, wat dus ook weer de geloofwaardigheid van het RIVM verder doet afbrokkelen. We willen regels (naleven) omdat we geloven dat ze werken. Als zo'n Van Dissel gewoon lukraak gaat zitten sleutelen aan de fundamentele reden voor zo'n maatregel (twee weken quarantaine zodat je daarna echt 'coronavrij' verwacht te zijn), dan ondermijnt dat de boel.
Dit zou hetzelfde zijn als dat hij ineens zegt dat de horeca geen anderhalve meter maar nog slechts een halve meter afstand hoeft te hanteren. We hielden houden ons aan die afstand omdat we denken dat dat de minimale afstand is die goed genoeg werkt om besmetting te voorkomen. Prima als nieuw onderzoek aantoont dat het eigenlijk twee meter moet zijn of dat één meter ook goed is, maar 'je moet een praktisch punt kiezen' kan in zo'n geval toch ook niet het argument zijn?
Bij mondkapjes op basisscholen doet Van Dissel hetzelfde. 'Families zijn de grootste besmettingshaarden en scholen nauwelijks, dus hoeven er geen mondkapjes op scholen', is grofweg de redenering. Dat kinderen elkaar kunnen besmetten en daardoor dus elkaars families kunnen besmetten, daar maakt hij zich nauwelijks druk om, en zegt: "We moeten vooral wat doen aan de besmettingen op familiebijeenkomsten. Die aantallen moeten omlaag, juist omdat we kinderen de kans willen geven naar school te gaan."
Ja, maar als kinderen mondkapjes gaan dragen (en daar een beetje in worden begeleid) dan verminder je toch de kans voor zo'n besmette familie om het verder te verspreiden? Én ze kunnen dan ook naar school!
Van Dissel doet net alsof het meteen landelijk beleid moet worden en kindertjes in Drenthe moeten lijden vanwege besmette families in Rotterdam. Maar het invoeren van een mondkapjesplicht kan ook gewoon per school en regio verschillen. Die optie noemt hij alleen nergens. Klopt toch helemaal niks van, die vent?