Iedereen mag een keer in de fout gaan. Een ezel kan zich zelfs twee keer aan dezelfde steen stoten. Maar op een gegeven moment moet het afgelopen zijn. Zover lijkt het nu in Amsterdam te zijn.
Want alhoewel het aantal strafbare feiten schijnt te zijn gedaald (lees: er is minder aangifte gedaan) neemt de gewelddadigheid van de gepleegde feiten wel toe. Bovendien lijkt het om een
harde kern van criminelen te gaan:
Het aantal strafbare feiten neemt af, maar de gewelddadigheid neemt toe, aldus Van der Laan. Ik denk dat je er dus juist meer last van hebt, zei de burgemeester. Hij maakt zich zorgen over het wapenbezit en jongeren die uitgroeien van straatcriminelen tot geharde overvallers.
Het gaat volgens Van der Laan om een groep van zeshonderd jongens die de laatste vijf jaar 15.000 keer zijn aangehouden. Dat is 25 (sic!)aanhoudingen per persoon.
Kijk dat er verschillende strafdoelen zijn, ok. Natuurlijk moet ook de veroordeelde crimineel de kans krijgen weer normaal mee te kunnen draaien in de samenleving. Maar het houdt een keer op. Wie niet wil luisteren, moet maar voelen. Het enige doel dat straffen in dit soort hardleerse gevallen heeft is beveiliging van de samenleving.
Het lijkt me dan ook duidelijk: iedere rechter die een verdachte voor zich krijgt die de afgelopen vijf jaar 25 feiten aan zijn strafblad heeft toegevoegd, kan maar één conclusie trekken: deze meneer heeft lak aan de samenleving..., toedeledokie!