Turkse Nederlanders zeggen massaal "Ok doei groetjes!" tegen de PvdA
Turken hebben helemaal niets meer met de PvdA: de ene na de andere ontvlucht de Partij van de Arbeid, op zoek naar een nieuw politiek tehuis.
Slechts tien jaar geleden maakten partijen als de VVD zich enorme zorgen over het feit dat de PvdA zo'n beetje alle allochtone stemmen van heel Nederland leek. Hoe zou je daar iets aan kunnen doen?
Op die bovenstaande vraag kwam nooit een bevredigend antwoord, maar dat hoefde uiteindelijk ook niet meer. De vraag raakte namelijk achterhaald en irrelevant, omdat de PvdA aan zelfdestructie deed: de allochtone stemmen zijn namelijk in razend tempo aan het verdwijnen bij de PvdA. Zo schetst de NRC vandaag:
"Turkse Nederlanders keren zich af van de PvdA. Ze zijn ongelukkig over de koers. „Overal moest ik uitleggen: wat dóé je nog bij die partij?”
Hij heeft de partij niet verlaten – de partij heeft hém verlaten. Zo ziet Mohamed Keskin zijn vertrek uit de PvdA. Tot twee weken geleden was hij raadslid voor de partij in Alkmaar. Een oudgediende is hij, al meer dan tien jaar lid van de gemeenteraad. Bekend in de wijken, actief in de moskee. Bij de laatste verkiezingen werd hij nog met voorkeurstemmen gekozen.
Het ging écht niet meer, zegt Keskin. De PvdA is „te hard” geworden voor migranten – moslims in het bijzonder. Hij kan zich niet inzetten voor een partij die de schuld voor moeizame integratie van moslims ten onrechte neerlegt bij mensen zoals hij"
Zoals Keskin zijn er honderden, duizenden meer. Door het hele land geven actieve Turkse PvdA'ers aan er graag het bijltje bij te willen neergooien. Niet langer willen ze met die partij geassocieerd worden, laat staan er lid van zijn. De PvdA is namelijk 'te rechts' geworden.
En zo loopt de PvdA dan uiteindelijk in hun eigen val. Het was het doel van de partijleiding in de jaren '90 om de allochtone stem te monopoliseren, zodat de PvdA tot in de lengte der dagen de grootste partij van Nederland wilde worden. Maar eerst liepen veel autochtone arbeiders weg, die zich niet konden vinden in het nieuwe personeelsbeleid van de PvdA waarin op enthousiaste wijze zeer conservatieve moslims een voormalig progressieve partij werden binnengeloodst.
Na Fortuyn probeerde de PvdA die mensen weer terug te winnen, door steeds ietsje kritischer over immigratie te zijn. Maar na de autochtonen vertrouwen de PvdA nog altijd niet, vanwege de halfhartige wijze waarop die kritiek altijd geuit is. En nu lopen vanwege die kritiek nu ook nog de allochtone PvdA'ers weg, waardoor de ooit zo trotse sociaal-democratische volkspartij nog wel het meest lijkt op een ruïne: een trieste herinnering aan glorieuze tijden van weleer, die nooit meer terugkomen.
Alleen een handjevol achterhaalden noemt zich nu nog PvdA'er. Over 9 maanden zijn er verkiezingen: dat gaat de partij dan lelijk opbreken. De hele façade zal dan in één keer naar beneden kletteren: mark my words.
