Afgelopen nacht heeft de Turkse regering de in Turkije woonachtige Nederlandse columniste Ebru Umar laten oppakken. Vanochtend wordt ze voorgeleid bij een rechter. Aanleiding? Tweets en columns die Erdogan, de autoritaire president van Turkije, zouden beledigen.
Velen vreesden ervoor vanwege de immer verslechterende vrijheid van meningsuiting in Turkije, maar dat waar men bang voor was is dan toch gebeurd: Turkije heeft de Nederlandse columniste Ebru Umar van haar bed gelicht en gearresteerd vanwege haar kritische houding jegens Erdogan:
"Ebru Umar, een kritische Nederlandse columniste van Turkse afkomst, is gisteravond door de Turkse politie uit haar huis in Kusadasi gehaald. Dat was kort nadat ze op Twitter schreef: 'Oké. Politie voor de deur timeline. Geen grap." Ze heeft een nacht in een cel doorgebracht en wordt inmiddels voorgeleid.
Volgens Umar is ze opgepakt vanwege kritische tweets aan het adres van de Turkse premier Recep Erdogan."
Het nieuws is nog vers, maar Ebru krijgt een hoop steun uit Nederland. Kamerleden van VVD, CDA en PVV hebben de vrouw hun volle steun al toegezegd, terwijl ook de Nederlandse ambassade in Ankara meldt hun 'volle aandacht' bij deze zaak te hebben.
Maar ondanks al die steun zijn twee dingen toch enorm teleurstellend. Het eerste is de wijze waarop zogeheten Nederturken reageren op het nieuws...
https://twitter.com/BrendaStoter/status/724011703625756672
Maar ook de houding van Europese autoriteiten is bedroevend. Gisteren heeft EU-president Donald Tusk zich in niets minder dan lovende woorden uitgelaten over Turkije: "Today Turkey is the best example in the entire world of how to treat refugees. I am proud that we are partners. There is no other way." Die houding is niet alleen slaafs, maar de woorden zijn zelfs lyrisch. Turkije wil nog altijd in de Europese Unie, dus Brussel heeft nog altijd één bargaining chip tegen het regime van Erdogan. En men is kennelijk te slap om die op tafel te smijten.
Het is echt onverteerbaar dat beschaafde, Westerse landen een oogje dichtknijpen terwijl we in real time kunnen zien hoe Turkije langzaam afglijdt naar de status van land zonder burgerlijke vrijheden. Ebru Umar is slechts één van de velen die ten prooi zullen vallen aan Erdogan als we niet ingrijpen. De tijd van knikkende knieën moet dus maar eens voorbij zijn.
Oh, en: let Ebru go! Deze vrouw heeft, net als de vele Erdogan-fanboys en -girls op Twitter, het recht om haar mening te uiten over het autoritaire beleid van de president zonder dat ze zich vervolgens tegenover een rechter moet verdedigen omdat meneer de president zich in zijn wiek geschoten voelt.