Ook in Canada heerst de klimaatgekte nog volop, zij het dat Canada heeft besloten niet mee te doen aan een vervolg op het Kyoto-verdrag, dat bindende verplichtingen inhoudt om de uitstoot van CO2 te reduceren.
Met enkele uitzonderingen, zoals de
Financial Post schenken de media in Canada nagenoeg uitsluitend aandacht aan alarmistische geluiden. Maar ook daar zijn er 'mavericks' die hun nek uitsteken om de samenleving van deze psychose te verlossen. Eén daarvan is Tom Harris, voorzitter van een internationale virtuele organisatie 'Climate Science Coalition'.
Onlangs lukte het hem om tot de tv door te dringen.
Premier McGuinty van Ontario heeft de producenten van wind en zonne-energie voor de komende twintig jaar subsidies beloofd die een prijs van 3 maal de marktwaarde garanderen voor windenergie en 10 maal de marktwaarde voor zonne-energie.
In de discussie die daarover is ontstaan, wijzen de voorstanders van deze subsidies erop dat de olieregio's ook subsidie krijgen. Het antwoord van de tegenstanders is dat het hier niet om subsidies gaat maar om tijdelijke 'tax breaks'. Bovendien wijzen zij er op dat als olie ook van dergelijke subsidies zou profiteren dat op een bedrag van $ 1000 per vat zou neerkomen.
Bekijk en beluister verder de video
hier.
En het klimaateffect van al die subsidies voor wind- en zonne-energie?
Niks, nada, niente.