Toch afkoeling?
De afkoelingshypothese wint langzaam terrein in het peerreviewed circuit.
Zoals mijn trouwe lezers weten heb ik door de jaren heen regelmatig aandacht gevraagd voor de afkoelingshypothese. Ik heb er zelfs een weddenschap over gesloten met Bart Strengers van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). Ik heb daarop golven van kritiek over mij heen gekregen, vooral van verstokte AGW'ers (AGW = Anthropogenic Global Warming).
Zeer recentelijk is er een nieuwe peerreviewed studie verschenen die deze hypothese lijkt te staven. Daarnaast is er een meeromvattend studieproject van het Duitse Max Planck Instituut. Beide studies claimen een verband te hebben ontdekt tussen de Noord Atlantische Oscillatie (NOA) en de gemiddelde wereldtemperatuur, zij het dat de eerstgenoemde studie zich op de temperatuur op het Noordelijk Halfrond richt en de tweede onder andere op de temperatuur in Europa.
Over de eerstgenoemde studie meldt de 'Hockey Schtick':
New paper finds natural North Atlantic Oscillation controls Northern Hemisphere temperatures 15-20 years in advance.
A new paper published in Geophysical Research Letters finds the natural North Atlantic Oscillation [NAO] controls temperatures of the Northern Hemisphere 15 to 20 years in advance, a lagged effect due to the large thermal inertia of the oceans. The authors find the NAO index can be used to predict Northern Hemisphere mean temperature multidecadal variability and the natural oceanic Atlantic Multidecadal Oscillation (AMO) 1520?years in advance. A simple linear model based upon this theory predicted the 'pause' of global warming since about 2000 that IPCC models failed to predict, and projects Northern Hemisphere temperatures will "fall slightly" over the 15 years from 2012-2027.
Lees verder hier.
Over de tweede studie meldt het bulletin 'Perspektive Erde. Forschung zum Globalen Wandel':
Wirtschaft und Politik brauchen verlässliche Klimavorhersagen Wie warm wird es in zehn Jahren? Die IPCC-Berichte decken mit ihren Projektionen über das Jahr 2100 und darüber hinaus einen großen Zeitraum ab. Dem gegenüber steht die klassische Wettervorhersage, die selten länger als drei Tage einigermaßen verlässlich in die Zukunft blickt. Was aber ist mit den Zeiträumen dazwischen? Wie entwickelt sich das Klima in den kommenden Jahrzehnten? Mit dem Förderschwerpunkt MiKlip Mittelfristige Klimaprognosen will das BMBF [Het Duitse ministerie van onderwijs en onderzoek] dabei helfen, diese Lücke in der Vorhersage zu schließen.
MiKlip umfasst mehr als 60 Einzelprojekte. Vorwiegend geht es dabei um Computersimulationen, die auf bereits erhobene Messdaten zurückgreifen. Als Beispielregionen dienen Europa sowie das nördliche und tropische Afrika. Die Ergebnisse sollen im Vergleich zu den Langfristszenarien exakter sein. Vorhersagen, wie das Wetter an einem bestimmten Ort in ein paar Jahren wird, soll das Modell nicht liefern. Vielmehr geht es beispielsweise um die wahrscheinliche Durchschnittstemperatur in Europa in einem bestimmten Monat.
Die MiKlip-Projekte laufen seit dem Frühjahr 2012. Erste greifbare Ergebnisse werden voraussichtlich im September 2014 vorliegen. Die Ergebnisse können in künftige IPCC-Reports einfließen.
Lees verder hier en hier (blz.6).
Bovenstaande grafiek van het Max Planck Instituut laat voor de komende jaren een verwachte daling van de temperatuur in Europa zien. M.a.w. de opwarmingspauze, ook wel 'hiatus' genoemd, zou nog enkele jaren kunnen voortduren. Mocht Moeder Natuur zich aan deze verwachting conformeren, dan zal het VN-klimaatpanel (IPCC) zich in nóg vreemdere bochten (in wetenschapsjargon vaak aangeduid als ad hoc hypothesen) moeten wringen om de AGWhypothese overeind te houden.
Het is overigens opvallend dat die studie met 'hulp' (waarschijnlijk is bedoeld: geld) van de Duitse overheid - het BMBF, het Duitse ministerie van onderwijs en onderzoek - tot stand is gekomen. Immers, diezelfde Duitse overheid wilde de 'hiatus' verdoezelen en niet in de 'Summary for Policymakers' (SPM) van het VN-klimaatpanel opnemen. Maar nu komt dan het Max Planck Instituut met de uitkomsten van een project, dat expliciet aandacht schenkt aan dat fenomeen!
Deze studies verschillen overigens van een aantal door mij eerder aangehaalde studies die de mogelijke afkoeling in verband brengen met verminderde zonne-activiteit en niet in de eerste plaats met oceanische oscillaties. Het zou mooi zijn indien die twee invalshoeken zouden kunnen worden gecombineerd. Voor zover mij bekend, heeft alleen Raimund Leistenschneider daartoe een poging gedaan. Zijn analyse heeft echter tot dusver weinig weerklank gevonden in de wetenschappelijke wereld.
Voor mijn eerdere DDSbijdragen zie hier.
