Tims voorspellingen voor 2012

Als redactie van DDS hebben wij onze vaste columnisten om hun voorspellingen voor het nieuwe jaar gevraagd. Wat gaater gebeuren in 2012? Wordt Nederland Europees kampioen? Blijft Job Cohen zitten?  Vragen, vragen, vragen. In deze aflevering de antwoorden van redacteur Tim.

Het klinkt misschien wonderlijk, maar ik denk van wel. Er is namelijk sprake van grote discrepantie tussen de spelers van het eurospel en de toeschouwers. De eurospelers - waartoe ik de regeringsleiders van de eurolanden reken, alsmede de regeringsleiders - maken namelijk een volkomen unanieme indruk. Geen van hen geeft namelijk aan de euro als monetair avontuur een mislukking te vinden, en geen van hen maakt aanstalten om de oude vertrouwde pre-2002-valuta weer tevoorschijn te toveren. Natuurlijk wordt er volop gespeculeerd over de val van de euro en de desintegratie van de eurozone - maar alléén door politici van oppositiepartijen, de media en economen. Allen hebben ze zo hun eigen reden voor het willen opdoeken van de gezamenlijke munt, maar geen van hen heeft rechtstreekse invloed op de spelletjes die tijdens de vele EU-toppen gespeeld worden. Volgens mij kunnen de eurospelers deze maskerade nog wel even volhouden.

Tuurlijk. De val van een kabinet kan je in Nederland lang en breed zien aankomen: en tot dusverre zit het allemaal nog behoorlijk goed tussen VVD, CDA en PVV. Kabinetten vallen zelden zomaar om; er gaat bijna altijd een lange periode van ontevredenheid aan vooraf, waarbij steeds vaker slepende kwesties op het menu komen en met vergezochte compromissen worden beslecht. Natuurlijk zijn er wel wat opstootjes in de coalitie - voornamelijk tussen CDA en PVV - maar dit zijn altijd onbeduidende fitties. U dacht toch niet dat een kabinet ging vallen over ontwikkelingshulp of ritueel slachten? Een parlementair verslaggever sprak in dit kader onlangs van 'gecontroleerde bosbrandjes.' Dat lijkt me een wijs oordeel.

Dat, en Jan Nagel verwacht dat het kabinet in 2012 valt. Aangezien die man het onjuist inschatten van politieke situaties tot kunst heeft verheven, geef ik Rutte I alle kans om januari 2013 te halen.

Job Cohen heeft vriend en vijand verrast door heel 2011 gewoon aan te blijven en is zelfs steviger in het PvdA-zadel komen te zitten dan aan het begin van het jaar. De kranten schrijven niet meer wekelijks over de stotter- en hakkelmomenten van de premier die geen premier werd, en na het incident met Ploumen is het ook niet meer voorgekomen dat PvdA'ers openlijk de eigen politiek leider onder vuur nemen. Behalve dat is ook Hans Spekman overtuigend gekozen als nieuwe partijleider van de sociaal-democraten. En de in lompen gehulde Spekman heeft z'n liefde voor Cohen nooit onder stoelen of banken geschoven. Spekman wilt bovendien de PvdA als instantie radicaal hervormen en heeft daarbij geen politiek gedonder bij nodig die de partij tot op het bot verdeelt. Hij zal - zelfs als hij geneest van z'n Cohenmania - de Amsterdamse ex-burgemeester dus gedurende het hele volgende kalenderjaar willen aanhouden als politiek leider.

Hier kunnen we kort over zijn: nee. De Arabische Lente ligt nu al op de intensive care, aan alle mogelijke levensrekkende apparaten die er in het hele ziekenhuis maar te vinden zijn. Maar in 2013 gaan we zien hoe in Egypte ofwel het leger, ofwel de Moslimbroederschap met de Salafisten als buitenboordmotor de net ontkiemde Egyptische 'vrijheid' weer de kop zullen indrukken. In Jemen zullen we moeten aanschouwen dat Saleh wordt verwisseld voor een andere despoot en ook in Libië zal er een radicaal moslimbewind het landsbestuur blijven domineren. De Overgangsraad (het officiële orgaan van de anti-Khadaffi-rebellen) heeft al duidelijk aangegeven de barbaarse sharia als grondwet te willen gebruiken. Een democratische omwenteling in Syrië is het enige waar we nog op kunnen hopen, maar ook in dit land is het afwachten of Assad zal worden vervangen door een menselijker president.

Revoluties: het is echt niks dan rottigheid. Evolutie naar een rechtsstaat is de enige manier om ook een duurzame rechtsstaat te verkrijgen. Zoveel blijkt maar weer eens.

In geen geding. Het Nederlandse elftal is de bloedvorm helemaal verloren die het nog wél had tijdens het WK in Zuid-Afrika. Ze hebben niet van Zweden - op voetballend gebied een dwergstaatje - kunnen winnen, en ook Duitsland was oppermachtig. In de hoogtijdagen kon Oranje onze Oosterburen een hele zware kluif geven, maar afgelopen november was het alsof je naar Bayern München - FC Stompwijk zat te kijken. De ontluisterende nederlaag (3-0) is vervolgens onder het tapijt geveegd in plaats van getrakteerd op een storm van publieke verontwaardiging die de spelers de motivatie had kunnen geven het oranje wiel opnieuw uit te vinden.

Neem al mijn voorspellingen overigens met een korreltje zout: er kunnen zoveel ontwikkelingen volgen die nu nog niet te voorzien zijn. Op alle vijf de terreinen kan er dus roet in het eten terecht komen. Hoe dan ook wens ik u allen niets dan geluk, wijsheid en een goede gezondheid toe.

Proost, op een prachtig 2012!