Tijd om in te grijpen

Een zichtbare furieuze Rutte kwam gistermiddag naar het ministerie van Veiligheid en Justitie om een persconferentie te geven over de vorderingen die worden geboekt in het onderzoek naar de MH17 en het repatriëren van de lichamen van de slachtoffers. Of liever gezegd: aan het gebrek aan die vorderingen. OVSE-waarnemers konden dan weer wel, dan weer niet, dan weer wel eventjes naar het rampgebied. De Russiche president en wapenleverancier van de rebellen genaamd Poetin laat Nederland en de andere getroffen landen gewoonweg barsten. De rebellen zelf chanteren Kiev en de getroffen landen door alleen volledige medewerking toe te willen zeggen als er een wapenstilstand komt.

Intussen liggen de lichamen van Nederlanders te rotten in een vliegtuig, langs de kant van de weg en God-weet-waar de rebellen de overledenen, ook nog eens beroofd van hun eigendommen, allemaal heen hebben gebracht. Hoeveel langer laat Nederland dit nog over haar kant gaan? Het is een vraag die ik niet in m'n eentje stel. Zelfs het links-geörienteerde New York Times lijkt een call to arms te plaatsen door middel van een tweet van één van de medewerkers.

En ook De Telegraaf heeft er inmiddels schoon genoeg van, getuige hun blikvangende voorpagina. "De maat is vol!" staat er in koeienletters, en onderaan iets kleiner: "Ingrijpen!" Zo is het maar net. Poetin kan de Krim innemen, Nederland beledigen terwijl Rutte naast hem staat te grinniken, maar ergens moeten we gewoon de grens trekken.

Rotzooien met 200 Nederlandse doden die gevallen zijn door een kwaadaardige aanval die hij nota bene zelf heeft helpen veroorzaken, en weigeren hulp te verlenen? Het lijkt me een uitstekend moment om daar de grens te trekken. Het wordt tijd om die rebellen uit dat rampgebied weg te krijgen. Desnoods gewapenderhand.