The Honorable Member for Greenpeace uit de bocht

Een tweede kerncentrale bouwen bij Borssele is als vragen om een nieuwe bankencrisis. Of zoiets. Zo kan je ongeveer het warrige opinieartikel samenvatten dat gisteren in de Volkskrant verscheen. Het was van de hand van, hoe kan het ook anders, the Honorable Member for Greenpeace Liesbeth van Tongeren.

Het was een vergelijking die ik nog niet eerder was tegengekomen: kernenergie en de bankensector. De twee hebben blijkbaar veel gemeen:

Een kerncentrale is net zo onverzekerbaar als een financiële crisis. Is er een kernramp dan gaat de verzekering u niets uitkeren en als burgers betalen we samen voor alle schade.

Euh... Om maar met het meest voor de hand liggende punt te beginnen: we zouden in theorie inderdaad kunnen besluiten voorlopig zonder kernenergie door te gaan. Dat zou op termijn ons dan wel afhankelijk maken van Russische import en dus van de dictatoriale grillen van het Kremlin (het gasveld bij Slochteren heeft immers niet het eeuwige leven en anders dan Van Tongeren het doet voorkomen kunnen 'schone' energie bronnen als de extreem vervuilende biomassacentrales hooguit een klein deel van onze energievoorziening overnemen) maar we hoeven dan in ieder geval niet in het donker te leven. Leven zonder financieel systeem daarentegen is geen optie. We kunnen wel overwegen om met zijn zestien miljoenen tegelijk over te stappen op de ruilhandel, maar we zouden al snel ontdekken dat de theorie op dit punt net iets mooier is dan de praktijk. Gaat dus niet gebeuren.

Qua risico zijn een ongeluk in een Borsselse kerncentrale en een nieuwe ineenstorting van de financiele sector al evenmin te vergelijken. Het is waar dat bij een eventueel kernongeval de schade aanzienlijk zal zien - we hebben het dan al snel over tientallen, mogelijk zelfs over honderden miljoenen euros. Maar zoals we uit pijnlijke ervaring weten, zijn de risico's van een bankencrisis een veelvoud daarvan (minimaal tientallen miljarden euros). En anders dan bij een financiele crisis zal de schade grotendeels voor rekening komen van de exploitant van de centrale, die daarvoor - in tegenstelling tot wat Van Tongeren beweert - ook wel degelijk een verzekering heeft afgesloten.

Anders dan Van Tongeren wil doen geloven, is de kans op een kernramp in ons land sowieso vrijwel nihil. Ik word zo langzamerhand echt een beetje moe van de opportunistische pogingen om een kernramp in een veertig jaar oude centrale na een aardbeving van 9 op de schaal van Richter en een tsunami te projecteren op een gloednieuwe centrale in het slaperige Zeeland. Voor wie het nog niet wist: wij hebben hier geen aardbevingen van 9 op de schaal van Richter. En aan tsunamis doen we al evenmin. Ja, we hebben af en toe last van overstromingen, maar daar wordt bij de bouw van de nieuwe centrale (en bij de oude) ruimschoots rekening mee gehouden.  

Kortom, kernenergie verhoudt zich tot de financiele sector als appels tot woonboten - ze hebben nul komma niets met elkaar te maken. Wie, zoals Van Tongeren, toch beweert dat dit wel het geval is, weet gewoon niet waar hij het over heeft - of loopt moedwillig de boel bij elkaar te liegen. Ik vermoed dat het eerste het geval is, maar gezien het Greenpeaceverleden van Van Tongeren kan het laatste helaas niet bij voorbaat worden uitgesloten.