1. Home
  2. Terug in de tijd met de Volkskrant

Terug in de tijd met de Volkskrant

Geen categorie27 sep 2011, 20:30
Opinieartikel Wasif Shadid ademt politiek correcte multiculti denken jaren '80 en '90.
Zo, dat was vanochtend even vreemd wakker worden met de Volkskrant. U en ik werden namelijk zomaar even in een trip down memory lane meegenomen. Het stuk 'Allochtone politici bevestigen populisten' van hoogleraar interculturele communicatie (ja, die functie bestaat klaarblijkelijk...) Wasif Shadid, waarin hij van leer trekt tegen allochtone politici als Coskun Cörüz, Ahmed Marcouch en Tofik Dibi, ademt in alles immers het politiek correcte multiculti denken van de jaren '80 en '90 uit. Leest u maar even mee.
Shadid begint door te stellen dat hij het betreurt dat 'de zestien Tweede Kamerleden van niet-westerse afkomst, en in het bijzonder die van islamitische achtergrond onder hen', geen inhoudelijk weerwoord tegen het hedendaags 'antimulticulturalisme' hebben. Zo deed CDA'er Coskun Cörüz volgens Shadid aan zelfkastijding toen hij op het beruchte CDA-congres vóór de gedoogconstructie stemde. Ook PvdA'er Ahmed Marcouch heeft in Shadids ogen afgedaan: Marcouch stemde vóór het verbod op ritueel slachten en gaat bovendien voorbij aan de sociaal-economische oorzaken voor het ontsporen van Marokkaanse jongeren (hallo jaren '80 en '90!). Tot slot krijgt ook GroenLinks' Tofik Dibi er nog van langs. Zijn initiatief finalfatwa.com kan '[q]ua strekking en effect van misleiding (...) op een lijn worden gesteld met de verwijzing van PVV-aanhangers naar islamitische termen als dhimmi en taqiyya in de Nederlandse context.' U kunt ongetwijfeld begrijpen dat er in linkse kringen niets erger is dan te worden vergeleken met de PVV!
Dit gedrag van de drie heren politici vat Shadid, onder verwijzing naar Frantz Fanons Black Skin, White Masks, samen als 'de internalisering van inferioriteit.' 'Daarvan is volgens hem sprake wanneer mensen niet alleen de opgedrongen gedachte van achterlijkheid van hun cultuur accepteren, maar die ook in eigen opvattingen gaan verwerken en verder verspreiden', aldus Shadid.
En dat is niet het enige waar Cörüz, Marcouch en Dibi zich schuldig aanmaken. Nee, ook maken zij zich 'indirect schuldig aan een vorm van kiezersmisleiding. Wat belangenbehartiging betreft, blijven ze in gebreke en vertolken ze ook niet de allochtone stem, maar een echo van autochtone critici. Ze maken als het ware een knieval voor het heersende populisme doordat ze kernaspecten van de eigen identiteit zoveel mogelijk proberen te camoufleren.'
Shadid weet zijn kritiek op de Kamerleden mooi te verpakken - daar is hij dan ook hoogleraar voor -, maar in feite verwijt hij hen ordinaire nestbevuiling. Hij doet daarmee denken aan de kritiek die Ahmed Aboutaleb midden jaren '00 op Ayaan Hirsi Ali had. De huidige burgemeester van Rotterdam zei toen over haar: 'Eerst uit de groep stappen, vervolgens stevig in het nest pissen en ook nog verwachten dat je als gesprekspartner volledig wordt geaccepteerd.' Net als over Aboutaleb destijds kan nu ook over Shadid worden gezegd dat hij met deze kritiek de 'niet-westers allochtonen-zaak' weinig goeds doet. Waar politici als Cörüz, Marcouch en Dibi de hand zo nu en dan toch enigszins in eigen boezem willen steken (de ene keer wat dieper dan de andere keer, maar toch), pleit een figuur als Shadid er juist voor dat niet-westerse allochtonen lekker in hun eigen cultuur gevangen blijven, een cultuur die nu juist veelal op essentiële punten strijdig is met de westerse.
Dat blijkt ook wel wanneer Shadid schrijft dat '[z]ogenaamde 'Marokkaanse raddraaiers' (...) niet ontspoord [zijn] door de invloed van de Marokkaans islamitische cultuur, (...) maar juist door het ontbreken daarvan.' Je vraagt je toch af hoe krijgt die man het in vredesnaam zijn pen uit?!
Nog meer verbazing wekt het volgende citaat: '[O]ok [zou] een beleid moeten worden ontwikkeld om bij autochtonen een mentale omslag te bewerkstelligen met betrekking tot hun opvattingen over het Nederlanderschap om zodoende allochtonen als landgenoten te gaan definiëren.' Wederom, hoe krijgt de beste man het anno 2011 in vredesnaam zijn pen uit?!
Enfin, wie zich even terug wil wanen in de laatste twee decennia van de vorige eeuw klikt hier. Wie zijn bloeddruk op een normaal niveau wil houden, raad ik het echter niet aan.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten