De senator uit Texas is en blijft een favoriet van de conservatieve Tea Party. Het is niet moeilijk om te zien waarom.
Ted Cruz is één van de meest conservatieve leden van de Amerikaanse Senaat. Daarmee bedoel ik niet alleen dat hij sociaalconservatief is, maar dat hij - eerst en vooral - begrijpt dat de rol van de federale overheid beperkt dient te zijn, dat individuele rechten voorop staan, en dat staten meer bevoegdheden moeten hebben dan Washington D.C. Dat is natuurlijk ook hoe het Amerikaanse systeem is opgezet in de Amerikaanse Grondwet.
Deze boodschap en principes hebben Cruz in slechts een aantal jaren tijd veranderd in een absolute leider van de conservatieve beweging. In de peilingen doet hij het aardig, hoewel hij geen frontrunner is. Die term kan op dit moment alleen gebruikt worden voor Donald Trump en, sinds kort, voor Carly Fiorina. Volgens de meest recente peilingen staan de twee landelijk gelijk, en leidt Carly Trump in New Hampshire, één van de eerste twee staten waar Republikeinen mogen stemmen. De eerste staat is New Hampshire, waar Trump op min of meer gelijke hoogte staat met neurochirurg Ben Carson.
Deze kandidaten zijn alle drie outsiders, mensen die geen lange politieke carriere hebben. Dat verklaart hun populariteit dan ook meteen: veel kiezers vertrouwen 'de politiek' niet meer. Echter, hun grote kracht is ook meteen hun grote zwakte. Ze hebben namelijk geen gedegen politieke machine. Bepaalde politici hebben dat wél. Zij zijn: Jeb Bush, Marco Rubio, en... jawel, Ted Cruz. Die drie kandidaten volgen in de peilingen op enige afstand van de eerder genoemde top drie, maar experts gaan ervan uit dat zij langzaam maar zeker naar voren zullen komen; in ieder geval enkelen van hen.
Gisteren sprak Cruz bij de Conservative Principles Heritage Action Presidential Forum, oftewel het Conservatieve Principes Heritage Actie Presidentiële Forum, waar hij eens te meer bewees dat hij weleens de 'conservatieve favoriet' kon worden. Als kiezers echt mogen stemmen kiezen ze vaak voor 'zekerheden,' Cruz is daar één van, zeker wat conservatieven betreft.
Hier is de speech van Cruz, die bijzonder positief verwelkomd werd door de aanwezige conservatieve achterban en activisten:
In zijn speech legde Cruz uit welke fouten andere Republikeinse presidenten gemaakt hebben. Zo nomineerden zij gewoon niet echt conservatieve rechters voor het Hooggerechtshof. Dat is problematisch, omdat het Hooggerechtshof enorm veel macht heeft in Amerika. Het gevolg hiervan is dat het Hof de afgelopen jaren en maanden uitspraken heeft gedaan die bepaald niet populair zijn onder Amerikaanse conservatieven.
Cruz legde gisteren uit dat de voornaamste reden dat deze 'gematigde' rechters vooruit geschoven werden door Republikeinse presidenten, in plaats van echte conservatieve rechters, is dat ze gewoon bang waren om er echt voor te vechten. Naar zijn mening is dat onverstandig gebleken: rechters hebben zoveel macht, als je niet wilt vechten heb je de strijd vooraf af verloren. Deze redenering ging er in als zoete koek bij de aanwezige conservatieven.
Ook zette hij zichzelf neer als de outsider-insider: een man die weliswaar lid is van de Senaat en dus een politieke carriere heeft, maar die desalniettemin absoluut niet bij het establishment hoort. Het gevolg: hij heeft de noodzakelijke ervaring, maar heeft bewezen meer dan bereid te zijn om het leiderschap van zijn eigen partij aan te pakken als men te veel compromissen wil sluiten met Democraten.
Ook dit werd met open armen verwelkomd door de aanwezige activisten. Ze willen namelijk weliswaar een outsider, maar zijn zich er ook van bewust dat het wél belangrijk is om te weten hoe het politieke spel gespeeld wordt. Daar komt bij: wie zegt dat die andere outsiders - Fiorina, Trump en Carson - conservatief zullen regeren als ze eenmaal aan de macht komen? Zij hebben zich nooit bewezen, omringd door Republikeinen die continu compromissen willen sluiten. Cruz wel.
Dat is in ieder geval het verhaal dat Cruz aan de man probeert te brengen. Hoewel hij vooralsnog in de middenmoot staat is de kans aanwezig dat hij de komende tijd langzaam maar zeker zal stijgen in de peilingen. Als dat gebeurt is hij zeker een kandidaat om rekening mee te houden.