Sylvana Simons misbruikt trieste zelfmoord agent om politie weer in het verdomhoekje te duwen
Het is bijzonder triest: een 31-jarige politieman uit Driebergen heeft zich op 19 december van het leven beroofd. Hij pleegde de zelfmoord nadat hij zich eerder beklaagde over pesterijen van collega's. Op 13 december, bijvoorbeeld, nam hij contact op met zijn leidinggevenden over "pestgedrag" door dienders van de Landelijke Eenheid (LE).
En nee, dat was niet eerste keer dat hij hierover klaagde. Op 9 december liet hij al tegen de Ondernemingsraad (OR) weten dat er een "arbeidsincident" was geweest, aldus NRC Handelsblad. De OR heeft de agent toen in contact gebracht met de vakbond en laat nu weten "zeer geschokt" te zijn door het plotselinge overlijden van de agent. Ook eist de OR "een gedegen onderzoek."
Zo is het. Dat is natuurlijk broodnodig. Zoiets mag niet nog een keer gebeuren, en het is ongelooflijk triest dat deze man zijn eigen leven genomen heeft, wellicht omdat hij zich belaagd voelde op het werk.
Maar het is ook triest dat Sylvana Simons dit drama meteen aangrijpt om de politie maar weer eens in het verdomhoekje te duwen:
Dit is gewoon triest. Natuurlijk zijn er problemen bij de landelijke politie, net zoals bij elke andere grote organisatie. En ja, daar moet iets aan gedaan worden. Maar om net te doen alsof de landelijke politie enorm gebukt gaat onder een vreselijke "toxische sfeer" die er ook nog even voor zorgt dat burgers niet op een "gezonde politieorganisatie... op straat" kunnen rekenen, dat gaat wel heel ver.
Als dit soort kritiek van een ander kwam kon je je hand misschien nog over het hart strijken vanwege de aanleiding: de trieste dood van een agent die mogelijk doodgepest werd. Maar in het geval van Sylvana wéét je dat dit voor haar eerst en vooral een fantastische mogelijkheid was om de politie in het algemeen maar weer eens een rotschop te geven.
