Maar wat gek dat een slachtoffer van een racistische maatschappij zo succesvol kon worden, zeg.
Als je naar
Sylvana Simons luistert ben je ervan overtuigd dat Nederland het meest racistische land ter wereld is. Iedereen met een ander kleurtje wordt vreselijk behandeld en krijgt nooit kansen. De boze witte man (en vrouw, maar vooral de man) doet er alles aan om 'minderheden' eronder te houden. Het is afschuwelijk.
Daarom is het een beetje gek dat MediaWiki haar nu als volgt citeert:
"[I]k heb daarom nooit het idee gehad dat ik niet verder kon komen, dat ik dankzij het moederschap vastzat en niks meer kon. Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik een brief kreeg van het arbeidsbureau omdat ze me waren tegengekomen in de bak met jonge, alleenstaande moeders. Ik heb gelijk gebeld: Wilt u mij onmiddellijk uit die bak halen? Ik had die hulp niet nodig, ik kon voor mijzelf zorgen en heb mezelf opgewerkt tot waar ik nu ben."
Maar wacht eens even: als dit klopt -- als ze als alleenstaande zwarte moeder inderdaad zo succesvol is -- wat zegt dat dan over de Nederlandse samenleving? Als donkere vrouwen (minderheden in minderheden) zo ontzettend onderdrukt worden, hoe kan het dan zijn dat Sylvana door hard te werken behoorlijk wat successen gekend heeft? In het Nederland van Sylvana Simons -- racistisch, vrouw-onvriendelijk, intolerant -- was zoiets nooit mogelijk geweest.
Misschien is dat wel dé grote ironie van Simons en haar Nederland-hatende boodschap: haar hele leven toont aan dat alles wat er uit haar mond komt onzin is. Het beste argument tégen het beeld dat ze schept van ons land is zijzelf.
Helaas kun je dat duizend keer aan haar uitleggen, maar ze zal het nooit accepteren. Dan kan ze immers maar beter ophouden met haar politieke project, en dat wil ze ten koste van alles voorkomen.