Sylvana laat weer van zich horen: 'Moeten we LGBT-oorlogsslachtoffers dan ook niet meer herdenken?'

Enkele dagen geleden stapte Sylvana al met één voet in de Dodenherdenkingsdiscussie door joodse organisaties ervan te beschuldigen een 'schoolpleindiscussie' te voeren: volgens haar zouden we met zijn allen lekker moeten herdenken wat we willen op 4 mei. Niet zo gek dus dat steeds meer Nederlanders het gevoel hebben dat hun tradities verwateren, met dit soort mensen.

Nu is Sylvana echter weer met een van haar geniale 'gedachten' gekomen. Ze vraagt zich op Facebook iets hardop af, wat haar qua niveau al gelijkstelt met Anne Fleur Dekker, die deze week een vergelijkbare, oliedomme blunder beging door zich af te vragen 'wat een joodse organisatie met Dodenherdenking te maken heeft'. De Artikel1-voorvrouw doet daar echter nog een stevig schepje bovenop met haar eigen niet-al-te-slimme vraag: moeten we, als we de Dodenherdenking niet willen verbreden met hedendaagse vluchtelingen, LGBT-slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog dan ook maar niet meer herdenken? Lees maar mee:

Jawel, je leest het goed: Sylvana Simons heeft het voor elkaar gekregen om mensen die actief vervolgd werden door het Nazi-regime om hun geaardheid gelijk te stellen aan gelukszoekers die geheel vrijwillig hierheen komen om van onze welvaart te komen genieten. Ja, want die hebben zo ontzettend veel met elkaar te maken! Ja, sommige mensen kunnen met werkelijk krankzinnige uitspraken komen. Het ergste is misschien nog wel dat ze weigert haar standpunt te veranderen, zelfs als iemand haar in een commentaar onder haar bericht terecht wijst op de kromme vergelijking:

Waarop ze slechts dit te melden heeft:

Ja, dat klopt: ze vluchtten voor de gruwelijke vervolgingen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De ene vluchteling is de ander namelijk niet Sylvana: vluchten voor - ik noem maar wat hoor - de Holocaust is iets heel anders dan vluchten voor een lege portemonnee. En weet je: zelfs al zouden die boot-'vluchtelingen' een legitieme reden hebben om hierheen te komen, dan nog zou 4 mei niet de geschikte dag zijn om hen te herdenken. Dodenherdenking is er immers voor hen die streden voor onze vrijheid tijdens de oorlog en van die vrijheid beroofd werden. En dan maakt het niet uit of dat nu LGBT-mensen, zigeuners of vluchtelingen waren: hedendaagse vluchtelingen horen daar echter zeker niet bij.