De Telegraaf komt weer met een uitgebreide economische rapportage over de alsmaar stijgende schuldencultuur waar we ons in begeven. Studeren - altijd al een dure grap - komt steeds meer blijvende kosten waar men voor zeer lange tijd aan blijft vastzitten. Dat men schulden heeft is een ding, maar dat je als starter nooit 'de volgende stap' kan maken is natuurlijk verschrikkelijk. Binnenkort begint er weer een nieuwe groep studenten, in het begin klinkt het allemaal fantastisch. Een maandelijks bedrag wat je krijgt van 'Ome DUO'. Toch zijn weinig studenten zich echt bewust wat de gevolgen zijn van grote schulden. De overheid was zo 'coulant' om de afbetalingstermijn te verlengen, maar hiermee is eigenlijk niks opgelost. Wanneer we vastzitten aan onze studieschulden blijf je voor jaren achter feiten aanlopen. Een
hypotheek kan men vergeten.
In het nieuwe stelsel valt de last iets lager uit, omdat je 35 jaar mag doen over het aflossen”, zegt Oscar Noorlag van Van Bruggen Adviesgroep. Eerder moest dat binnen 15 jaar. Noorlag: „Maar daar staat tegenover dat studenten in het nieuwe leenstelsel waarschijnlijk een hogere studieschuld zullen hebben, omdat ze geen beurs krijgen.”
Het nieuwe systeem is dus eigenlijk nog nadeliger voor de nieuwe generatie studenten. Studeren wordt zo stukken minder aantrekkelijker gemaakt en lijkt voor mensen met een kleine portemonnee dus een afknapper te zijn. De verwachting zal zijn dat mensen hun
studieschuld zullen verbergen om een hypotheek te kunnen krijgen. Een studieschuld staat niet BKR geregistreerd dus men kan dit verzwijgen. Al is dit uiteraard niet aan te raden.
Het risico bestaat dat een hypotheek wordt gesloten die men eigenlijk niet kan betalen, waardoor betalingsproblemen kunnen ontstaan. Op termijn kunnen geldverstrekkers hun rentetarieven verhogen, als de risico’s op betalingsproblemen straks toenemen. En als er daarnaast sprake is van een NHG-hypotheek, dan zou bij gedwongen verkoop de garantie kunnen komen te vervallen, als blijkt dat de studieschuld destijds is verzwegen.”
Wat leven we toch in een gaaf land!
