Straks voedselschaarste in Israëlische nederzettingen? [Economische oorlog]

McDonald's Israël wil geen vestigingen in kolonisten-gebieden, omdat er kolonisten zitten.

Met zekere regelmaat worden we overspoeld met beelden van de treurnis in de Palestijnse gebieden. De Palestijnen zouden nauwelijks nog te eten hebben en allerhande dagelijkse producten zouden op rantsoen zijn. U kent de beelden van lege marktkramen vast wel. Ze zien er schrijnend uit en die misstanden kunnen enkel veroorzaakt zijn door de eeuwige zionist. Dikwijls duiken er later foto's op van volle Palestijnse markten met een keur aan producten. Maar die beelden zijn natuurlijk niet geslaagd als de ongecompliceerd sentimentele portretten van den noodruftigen.

Hoewel we bekogeld worden met droeve berichten uit de Palestijnse gebieden, moeten we ons wellicht ook eens zorgen gaan maken om de Israëlische nederzettingen. Persoonlijk ben ik een groot tegenstander van die nederzettingen, maar dat neemt niet weg dat ze gelden als een Israëlische aangelegenheid. Het is een foute politiek, maar wij kunnen Israël niet dwingen dat te veranderen, dat recht hebben wij niet omdat Israël een soevereine staat is.

Toch mengen we ons maar wat graag in de binnenlandse aangelegenheden van Israël. Vooral onder druk van de volstrekt niet democratische clubs van Mensen Die Het Beter Weten, de ngo's, beweegt de Nederlandse politiek richting een vreemd beleid waarin we producten uit de nederzettingen het liefst zouden stickeren. Economische oorlogvoering dus, want als de nederzettingen minder exporteren, daalt de levensstandaard daar en brengen we Israël schade toe.

Zou dit in de Palestijnse gebieden gebeuren, dan schreeuwen we moord en brand. Zoals we doen. Maar niemand zit er kennelijk mee dat McDonald's geen vestigingen wil in gebieden waar zich zionisten hebben gevestigd, of dat in de nederzettingen daadwerkelijke lege markten gaan ontstaan. Wij hebben geen recht tot inmenging in Israëlische aangelegenheden en zijn bovendien hypocriet als we de Palestijnen bewenen en de (feitelijk) economische sancties tegen Israël ontvangen met een heimelijk 'net goed'.