Als deze vrouw haar zin krijgt, is het echt gedaan met de eigen verantwoordelijkheid.
Laat ik het maar meteen eruit gooien: ik haat roken, ik vind het stinken, en ik heb nog nooit een sigaret, sigaar of waterpijp aangeraakt, en dat ben ik ook zeker niet van plan. En tóch sta ik geheel aan de kant van de tabaksindustrie. Rara, hoe kan dat?
Het is heel simpel samen te vatten, in slechts twee woorden: "eigen verantwoordelijkheid". Dat is eigenlijk alles wat je nodig hebt. Het is geheel mijn eigen keuze geweest om nooit een sigaret of wat voor rookstokje dan ook in mijn mond te stoppen, zelfs wanneer ik dit kreeg aangeboden. En tenzij je zwakbegaafd bent of iemand je vastbindt en dat ding in je mond dauwt, heb jij die keuze ook.
Maar dat eigenlijk verantwoordelijkheid stervende is, is al langer duidelijk. We leven in een extreem risico-averse samenleving waarin iedereen lijkt te verwachten dat de overheid alles wat goed is stimuleert, en alles wat slecht is verbiedt. Uitlaatgassen misschien wel slecht voor het milieu? Dikke accijnzen op benzine. Vet eten ongezond? Vette accijnzen daarop.
De vrouwen achter
SickofSmoking, advocate Bénédicte Ficq en longkankerpatiënte Anne Marie van Veen willen de tabaksindustrie in ieder geval op hun knieën dwingen. Let op: dit is waarschijnlijk al de meest beperkte industrie ter wereld. Er zijn leeftijdsgrenzen voor de aanschaf ervan, reclame is verboden en de pakjes zullen binnenkort voorzien worden van misselijkmakende afbeeldingen. Maar nee, dat gaat deze dames nog niet ver genoeg, want de fabrikanten moeten ook nog opdraaien voor háár longkanker.
De twee zoeken medestanders om een aanklacht op te zetten, aangezien ze waarschijnlijk wel inzien dat zelfs een Nederlandse rechter hen op dit moment niet serieus zou nemen. Ze beweren dat de tabakswaren opzettelijk zo verslavend mogelijk worden gemaakt, zodat hun kinderen er al verslaafd aan raken. Dat die kinderen altijd nog een keuze hebben bij het kopen van hun pakjes, en dat ze überhaupt op jongere leeftijd niet legaal aan
sigaretten kunnen komen, dat vergeten ze er natuurlijk bij te vermelden.
Het erge is echter: ik verwacht dat deze vrouwen hun aanklacht uiteindelijk gaan winnen. Nederland, en Europa in het algemeen, slaan tegenwoordig helemaal door in het kapot maken van fabrikanten die 'controversiële' producten verkopen. Wat is er zo lastig aan het accepteren dat er producten verkocht worden die je zelf niet snel zou gebruiken? Moeten we dan ook maar alle voedingsmiddelen waar allergieën voor bestaan verbieden (hint: dat is vrijwel alles), omdat er eens per jaar iemand door overlijdt?
Eigen verantwoordelijkheid, en de vrijheid om met je eigen verstand keuzes te maken, zijn een groot goed. Maar ik vrees dat deze inmiddels een kortere levensverwachting hebben dan de gemiddelde longkankerpatiënt.