In het AD valt te lezen hoe Brussel en Londen steeds harder afkoersen op een 'rampen-Brexit'. Wat betekent dit?
Kennelijk betekent dit een situatie waar het Verenigd Koninkrijk en de rest van de EU elkaar flink in de haren vliegen en beide verlies lijden door de situatie. Zowel burgers als bedrijven zouden in grote chaos kunnen gaan verkeren.
Vanmiddag werd de chaos aangewakkerd door Theresa May die ineens het Ierse grensakkoord onderuit haalde. Dublin wil namelijk absoluut geen 'harde grens' met Noord-Ierland en dus vind Brussel dit ook.
May en Brussel kwamen eerder nog overeen dat er dan maar een handelsgrens in de Ierse Zee moet komen. Voor May was dit eerst onaanvaardbaar maar deed de concessie toch. Nu is ze onder druk van Brexit-hardliners toch weer teruggekomen op haar concessie.
De oplossing zou namelijk de eenheid van het Verenigd Koninkrijk in het geding brengen en daar past ze voor. Er komt dan ook een aparte onderhandelingsronde over dit specifieke onderwerp.
Brussel wacht op degelijke alternatieven vanuit Britse kant die juridisch 'oké en werkbaar' moeten zijn. May poogt keer op keer om slechts een deel van de EU-uitgangspunten te willen behouden. Deze zijn: het vrije verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal. Voor Brussel is het ondenkbaar dat men slechts een paar van deze kiest. 'Alles of niets' stelt Brussel. Londen negeert deze houding tot nu toe nog steeds.
Zo wil May wel een vrij goederenverkeer maar niet een vrije dienstenverkeer. Brussel moet daar totaal niks van hebben.
Zowel May als haar achterban én de oppositie maken het onderhandelen een gruwelijk saaie en ingewikkelde opdracht waar continu de standpunten worden veranderd. Brussel wacht in alle rust af en heeft duidelijk de sterke onderhandelingspositie.