Je zou denken dat Oxfam zich eerst en vooral bezig zou houden met vrijwillige manieren om armen -- en dan met name arme kinderen -- te helpen. Helaas, niets is minder waar. Oxfam is namelijk gewoon een politieke organisatie. En dat niet zomaar een politieke organisatie, maar een marxistische politieke organisatie.
Nederland is na Bermuda en de Kaaimaneilanden het meest aantrekkelijke belastingparadijs voor multinationals ter wereld. Dat stelt ontwikkelingsorganisatie Oxfam in een maandag gepresenteerd rapport.
Wat mij betreft is dat geweldig nieuws. Hoe meer multinationals zaken doen in Nederland, hoe beter. Als andere landen daar niet blij mee zijn weten ze wat hen te doen staat: de
belastingen ook verlagen.
Helaas denkt Oxfam daar anders over. Volgens deze diehard socialisten is het namelijk een probleem dat ons land zoveel multinationals aantrekt:
Arme landen zouden jaarlijks 100 miljard dollar mislopen vanwege belastingontwijking door multinationals. Daarmee kunnen 124 miljoen kinderen onderwijs krijgen en de levens van zes miljoen kinderen per jaar worden gered, aldus Oxfam.
Oh ja, en wat denkt Oxfam dat er gebeurt als deze bedrijven meer belasting moeten betalen? De prijzen moeten dan omhoog, waardoor hun producten en diensten minder populair zijn. Dat betekent dat hun inkomsten omlaag gaan. Dat betekent dus ook dat ze sowieso al minder belasting hoeven te betalen.
En dat is niet alles. Hogere belastingen betekenen namelijk ook hogere
kosten voor het bedrijf. Het zal de dames en heren
marxisten wellicht verbazen, maar hogere kosten resulteren
altijd in een lagere vraag naar arbeid. Met andere woorden, als deze bedrijven gedwongen worden om meer belasting te betalen zullen ze werknemers moeten ontslaan. Wat gebeurt er met die mensen? Voegt Oxfam deze arme mensen dan toe aan het lijstje met 'armen die hulp nodig hebben'?
Oxfam kan wel ophouden met dit gezeur. Als andere landen ook willen profiteren van multinationals moeten ze de belastingstrijd gewoon met ons aangaan. Zolang ze dat niet doen is dat hún probleem, niet het onze.