Als ik het artikel van de NOS zo lees dan hebben die kinderen echt geen schijn van kans. Allereerst vanwege "pestdeskundige" Tessa Kaufman van de Rijksuniversiteit Groningen, die ons vertelt dat pesters heel gehaaid zijn en weten wanneer ze het wel of niet moeten doen (online, buiten school, als de docent niet kijkt). Ze onttrekken zich dus zoveel mogelijk aan iedere vorm van toezicht.
"Acht op de tien kinderen willen dat er meer les wordt gegeven over het stoppen van pesten. Meer dan de helft zegt hulp nodig te hebben om pestgedrag te stoppen."
Twee alinea's verder, als alle schrikbarende cijfers over
pesten zijn besproken, zegt ze: "We zien wel dat er gelukkig steeds meer tegen gedaan wordt. Effectieve anti-pestprogramma's, zoals bijvoorbeeld KiVa, PRIMA en Taakspel kunnen al veel helpen. Maar dat betekent niet dat we daar genoegen mee moeten nemen: pesten moet voor iedereen stoppen." Wát een succes hè?
En dan het tweede probleem, die kinderen zelf:
"De meeste kinderen denken dat erover praten en geplaagde kinderen helpen de beste oplossingen zijn tegen pestgedrag."
Het dringt kennelijk niet bij die kinderen en types als Kaufman door dat pesters echt niet zullen stoppen alleen omdat er meer aandacht voor pesten is gekomen. Al kun je het die kinderen niet niet kwalijk nemen dat ze het antwoord in die hoek hopen te vinden.
Volgens mij zorg je er met die aandachtscampagnes alleen maar voor dat pesters meer munitie krijgen voor hun pestgedrag. Want niet alleen leer je ze wat andere kinderen juist niet fijn vinden. Je leert ze ook nog waar ze beter op moeten letten als ze niet gepakt willen worden!
Het is puur wensdenken wat hier gebeurt. Die gepeste kinderen weten donders goed dat er geen echte oplossing voor kan worden gevonden. Leraren mogen niks, ouders ontkennen vaak dat hun kind anderen pest en echte consequenties volgen er nauwelijks.
Het enige wat je straks krijgt, als er meer van dit soort anti-pestcampagnes in het leven worden geroepen, is dat een gepest kind straks denkt dat hij veilig is. Misschien moeten die anti-pestcampagnes eens een keer worden gericht op het voor jezelf opkomen in plaats van de klas proberen om te toveren tot een oppervlakkige, 'veilige' praatgroep.